Translate

donderdag 7 mei 2015

SAMSON EN DELILAH


Enzi's haar begon wel flink buiten proportie te groeien en helemaal gezond was het ook niet meer dus op een heel treurige avond - en met veel hartepijn - werd de schaar gezet in de trots van een 6 jarige jongen.
Traantjes achteraf en nervositeit om terug naar school te gaan maar alles viel heel goed mee.

Indachtig het feit dat Samson's krachten afnomen eens zijn weelderige lokken eraf gingen, stuurden we hem dan maar op kickboxles, kleine bokshandschoentjes incluis.
Delilah werd gelijk ook maar ingeschreven...


Enzi - nog met wild kapsel -met goeie vriend Bryan

De kickboxles. Jullie zijn gewaarschuwd!

zaterdag 2 mei 2015

ON THE ROAD AGAIN (Deel VII)

Enigszins schamper besliste ik al op voorhand dat ik nooit een cent zou zien van onze Belgische regering maar de vriendelijke mevrouw op de ambassade besliste hier anders over...

Als antwoord op mijn schrijven, ontving ik een weekje later een mail die, heel notarieel, opsomde wat ik allemaal blijkbaar een beetje anders had begrepen.
De tijd van levering van een nieuw paspoort werd geschat op vijf dagen maar dat was geen garantie.
Verder moesten we allemaal begrijpen dat er altijd wel iets fout kon gaan tijdens het transport en meer van dat fraais dat enkel diende om het uiteindelijke besluit te verantwoorden.

Maar tot mijn algehele verbazing bleek aan het eind van het betoog dat er inderdaad een menselijke fout aan de oorsprong van de vertraging lag en dat ik hiervoor zou vergoed worden.

De week erop ontmoette ik de uiterst vriendelijke Sandra die voor een paar dagen met de fingerprintmachine in Sai Gon was. We hadden een aangename babbel en er lag zowaar een envelopje klaar met de $60 die ik als boete aan immigratie had betaald.

Makkelijk zat om altijd moeilijk te doen over het logge apparaat maar toch maar beter niet uit het oog verliezen dat ook hier gemotiveerde mensen werken met oog voor redelijkheid en rechtvaardigheid...