Vandaag alweer twee artikels in de krant over hoe de BRICS landen (Brazilie, Rusland, India, China en South-Africa) zich in de strijd gooien om baas te mogen spelen over de mindere goden of de sukkels op retour.
Bij de laatsten schijnen we het dan al zeer snel over Europa in zijn geheel te hebben maar toch springen PIIGS eruit. Portugal, Ierland, Italie, Griekenland en Spanje glijden alsmaar verder weg in een negatieve spiraal en volgens het tweede artikel in de krant mag aan PIIGS ook de B van Belgie toegevoegd worden.
Vijf jaar geleden voorspelde ik al dat er binnen vijftien jaar niet meer over Europa zou gesproken worden en als zoon van een leraar en een lerares wiskunde kom ik tot de spijtige conclusie dat het feest binnen tien jaar echt wel over is.
Noem me een party pooper, noem me een zwartdenker maar vanop afstand zie je het toch allemaal een beetje duidelijker.
Dat het sociale systeem - hoe mooi en nobel het allemaal ook is - economisch niet haalbaar blijft, moet onderhand toch voor iedereen duidelijk zijn, denk ik zo.
Er is hard voor gestreden, het dient de gemeenschap en tegelijk het individu maar de uitwassen zijn ondertussen in die mate aan het woekeren gegaan dat Jan, Pier en Pol elk wel op hun manier ergens recht op hebben en dat extraatje niet zomaar willen afstaan.
Te begrijpen? Ongetwijfeld...
Verstandig? Zeer zeker niet...
Het vadsige Westen blijft op zijn luie krent zitten en sluit zijn ogen voor de werkelijkheid.
Elke dag krijg ik emails van Chineze bedrijven. Geschreven in vlekkeloos Engels (wat niet moeilijk is als je weet dat er meer Chinezen Engels leren dan dat er Engels-sprekenden wonen in het Verenigd Koninkrijk). Ik mag die geelmensjes op gelijk welk moment van de dag of nacht bellen; hun klantvriendelijkheid en service is niet te volgen en hun prijzen liggen lichtjaren lager dan gelijk wat ik in Europa probeer te kopen.
Ook in Tanzania zie je elke dag vooruitgang en dat houdt nu net mensen gemotiveerd.
Jonge werknemers in het bedrijf plannen hun gezin, sturen hun kinderen naar goeie scholen en bouwen veelal aan een eigen huis.
Net die kans op vooruitgang zorgt ervoor dat al mijn jongens en meisjes zonder morren gaan voor de obligate extra kilometer.
Ik heb er geen moeite mee om tien man samen te krijgen om op een zaterdagavond een truck te laden, om op een feestdag te komen werken of om hard labeur te verrichten.
De verloning is de beloning en de onmiddellijke behoeftebevrediging die daarmee gepaard gaat, smaakt gewoon naar meer.
De Chinezen droppen hier goeie maar spotgoedkope TV's, DVD-spelers en telefoons op de markt en de modale Afrikaan steekt een tandje bij om dat gadget te kunnen kopen.
Zo houden beide markten elkaar in evenwicht en zorgt harder werk hier voor meer productie ginder.
En de Westerse Wereld?
Die staat erbij, kijkt ernaar en maakt een zoveelste rel uit een eens verworven recht dat nu dreigt te verdwijnen.
Geloof me, jullie worden onder de voet gelopen...
In minder dan de tien jaar die ik hierboven aangaf want aan het lezen van deze post ben je alweer vijf minuten kwijt.
Ik zou maar een versnelling hoger schakelen als ik jullie was...