Wie denkt dat het hier allemaal maar een beetje losloopt omdat we zo ver weg zitten van het alziend oog van onze bonma's, suikernonkels, mama's en papa's en zelfs van Di Rupo en Co, die heeft zich vergist.
Twee vrijdagen geleden werden alle Belgen opgeroepen voor "een koffie of een biertje" met de nieuwe ambassadeur.
De man was in Arusha en wou wel eens zien wie daar allemaal woonde in het noorden. (het is trouwens duidelijk dat ie nooit gehoord heeft over de eerder snedige opmerkingen, door mijn lieve mama geuit aan de toenmalige ambassadeur in Kenia, wat
die van ons was uiterst vriendelijk en minzaam tegen me).
We kwamen samen in Via Via - ooit een Vlaamse haven in Arusha - en ik ontmoette er tientallen landgenoten die ik van haar noch pluimen kende.
Veel Congolezen op een Belgisch paspoort waren er en ook een gezin van drie waarvan de vader Maleisisch was; de moeder en de dochter Belgisch maar alle drie zagen ze er zeer Indisch of Pakistaans uit.
Het was een vreemd clubje maar het was een gezellige namiddag.
Nog voor dit gezellige onderonsje waren Tine en Violette al tot het besluit gekomen dat het maar eens gedaan moest zijn met die supprematie van Dar Es Salaam waar alle Belgen op de dag van de dynastie samenkwamen en het - waarschijnlijk op kosten van ons Belgenland - op een zuipen en een vreten zetten.
Dat kunnen we ook en zelfs beter, dachten de sympatieke dames en zo kwam het dat we vorige vrijdag afzakten naar Onsea House/ Machweo, onze Vlaamse houvast in donker Afrika voor wat een lekkere maar vooral rijkelijk overgoten avond zou worden.'
Er was - hou je vast - keuze tussen tomaat met grijze garnaaltjes, stoverij, americain prepare of witlof met hesp in kaassaus.
90 Bezoekers werden er geteld, van wie waarschijnlijk maar 40 Belgen maar het was allemaal uiterst gezellig.
De opbrengst werd geschonken aan Baraa School (
https://nl-nl.facebook.com/TheBaraaPrimarySchool) en de Duvel werd vooral in mijn glas geschonken.
En dat van Harald natuurlijk.....
