WAT FIJN, HET IS WEER VALENTIJN

Het eerste Valentijnsgedicht door ondergetekende werd in 2008 geschreven in Arusha.
Het is nu - even op mijn uurwerk kijken - vijftien jaar later en ik schrijf opnieuw onzin voor mijn maten vanop dezelfde coördinaten.

Moge ook dit jaar een jaar zijn van hernieuwde liefde, verliefde liefde, hervonden liefde of onontgonnen liefde.

JIJ BENT DE SUIKER EN IK BEN DE SPIN
JIJ WIL DROP EN IK WIL DRIN
JIJ BENT DE WIJN EN IK MAAR HET KURK
JIJ BENT DE SLAAP EN IK MAAR DE SNURK.

IK BEN DE VORM MAAR JIJ HET GEBAK
JIJ BENT IN VORM EN IK BEN TE ZWAK
IK BEN DE BOOG MAAR JIJ BENT DE PIJL
JIJ HOOTKOETUUR EN IK HEB GEEN STIJL.

JIJ BENT DE KILI EN IK BEN DE KLIMMER
IK OLIEDOM MAAR JIJ BENT VEEL SLIMMER
JIJ BENT HET PARFUM EN IK BEN HET ZWEET.
IK DENK AAN JOU TERWIJL JIJ 'T WEER VERGEET

WE HOREN TESAMEN ZOALS ZEE HOORT BIJ STRAND
ONAFSCHEIDELIJK ZOALS BLUSSEN EN BRAND
WIJ VORMEN EEN STEL ZOALS VLEGEL EN DORS
BIJ ELKAAR ZOALS BOERE EN WORS.

IK BEN DE GITAAR EN JIJ FIJN BESNAARD
IK BEN ZO TRAAG EN JIJ MAAKT FLINK VAART
JIJ BENT ZO MOOI EN OOK WEL ZO KNAP
IK BEN ZO LELIJK, 'K VERDIEN WEL EEN TRAP.

JIJ BENT DE ZON EN IK BEN HET WOLKJE
IK BEN DE DRAAI EN JIJ BENT HET KOLKJE
JIJ LACHT JE EEN BREUK EN IK EEN FRACTUUR
SAMEN OP SPOED MAAR IK KRIJG DE FACTUUR.

WIJ ZIJN NU SAMEN EN WIJ ZIJN ERG BLIJ
IK BEN DE JOUWE MET JOU AAN MIJN ZIJ
JE WEET NIET WAT JE VOOR ME BETEKENT
NU IK JE AAN DE KOELKAST HEB GEKETEND.

NEDERLANDS ALS TWEERSTE TAAL

Waarom is het 'ik vergeet' en 'hij vergat'
maar dan weer niet 'zij besteedt' en 'jij bestad'?
In godsnaam toch: 'gat' en 'gaten'
Maar nee hoor, er zijn geen 'kat' en 'katen'.

En verder 'een kat' heeft wel 'een kater'
Maar dan toch geen 'rat' samen met 'een rater'.
'Ik loop' en gisteren nog, 'ik liep'
Maar toch niet 'ik koop' en daarnet: 'ik kiep'.

Dan kom je hier beteuterd an
van Luik of van Verwegistan
en wil je je verdiepen, verdiep, verdopen
terwijl je toch blijft hopen, hiep, gehopen
dat er enige logica ontwierd kan worden
in deze taal zo vol van horden.

Of was het eerder 'hort' ? Misschien wel 'gort'?
- zo raar dat ik hier betieterd van word -.
Het spreken komt met horten en met stoten
want voor je 't weet, valt je in negen sloten.

Probaar maar eens je bist te doen
In een taal onthaven van gezond fatsoen.
Waarom zo mooi 'hij fluit en heeft gefloten'
Maar niet 'één fruit' en dan 'twee froten'?

Het eerste is een werk en het tweede is zelfstandig
Het verschil niet doedelijk maar toch wel zeer onhandig.
'Ik geef het op' en 'heb het opgegeefd'
net zoals 'ik leef' en heb geleefd'.

Ik kan hier niet mee om en vang hier niets mee an;
ik spreek gewoon mijn taal van Luik of van Verwegistan.