Vorige zondag moest ik er dringend met collega Ina op uit en met een minibusje raakten we anderhalf uur later in Makuyuni op weg naar de Nationale Parken.
Daar zou Adam ons opwachten om dan op maandagochtend de weg verder te zetten naar Singida, land van de Jatrophazaden.
We wandelden een stukje tot het Buffalo Weaver Guesthouse en ik vond er - geheel naar mijn verwachting - onze chauffeur aan een plastiek tafeltje met wat bier en in het gezelschap van een paar kleurrijke figuren.
We werden met waterige ogen aangekeken door een oud mannetje, hoogstwaarschijnlijk de beroepsdronkaard van het dorpje die ondertussen al tot het meubilair was gaan behoren.
Hij bestelde Konyagi in flesjes en hierbij vergat ie ook zijn vrouw niet die thuis op hem zat te wachten.
Op regelmatige tijdstippen namelijk, bestelde ie twee flesjes waarbij er eentje in zijn jaszak verdween ten einde het andere drankorgel thuis van de benodigde vloeibare versnaperingen te voorzien.
Naast hem zat een aangespoeld blank geval.
De fles Gin stond voor hem op tafel en zijn drankje werd keer op keer aangelengd met een minieme hoeveelheid tonic.
Meneer had het graag sterk, blijkbaar.
We begroetten elkaar en schoven aan bij het gezelschap en ik kon me niet ontdoen van de gedachte dat ik de man met een dikke kop rasta-vlechten vroeger al had gezien.
Onze nieuwe vriend bestelde meer bier - en betaalde achteraf de hele rekening zo bleek - en toen kwamen we erachter dat hij eigenlijk priester was.
Het sloeg als een tang op een varken.
Een alternatief heerschap als hij, achteroverhangend op zijn stoel terwijl ie Gin zoop en met een uiterlijk dat op zijn minst verbazing wekte, had dus vrijaf genomen na de ochtenddienst...
Toen klaarde de mist op in mijn hoofd en ik dacht aan de foto die goeie vriend Angelo sinds jaar en dag als desktop picture had staan.
In 2006 was hij blijkbaar tijdens 1 van zijn omzwervingen bij de priester terecht gekomen en had ie zelfs de zondagsmis bijgewoond.
Het mag duidelijk zijn dat de wereld klein is en bevolkt door soms wel heel vreemde vogels...
3 opmerkingen:
Mijn oma zei het altijd al: "Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers"....
Als je deze foto als cartoon zou publiceren in de Humo, zou het waarschijnlijk schandaal opleveren ! :-)
Het is een kleine wereld.
Een reactie posten