ELVIS HAS LEFT THE BUILDING

Ondertussen al heel wat jaren geleden liep ik Elvis tegen het afgetrainde lijf. Geboren aan de voet van de Kilimanjaro vond de jongeman dat er wel wat meer in het leven moest zijn dan geiten hoeden en een plotje mais verbouwen.
Elvis ging aan de slag als porter op de Kilimanjaro en had ook daar al snel door dat dit slavenbestaan niks voor hem was.

Hij kreeg de smaak van het fietsen te pakken, laadde onder andere een 16kg zwaar kookvuur op zijn gammele fiets en reed - met $500 in zijn zakken - een rondje door de buurlanden van Tanzania.
Eens in het noorden van Kenia, leek Sudan ook wel het bezoeken waard maar helaas waren zijn centen voor een visum op. Hij gooide het op een akkoordje met een stel kamelendrijvers, demonteerde zijn fiets en vermomde zichzelf met de gebruikelijke tulband en verkende zo het zuiden van Sudan.

Eens terug in Arusha, ging zijn reputatie hem vooraf en werd ie gecontacteerd door Tour d'Afrique om als lokale gids mee te fietsen op een tochtje van Cairo tot Kaapstad.

Nog had Elvis niet genoeg van het leven onderweg en een jaar geleden nu stapte ie op het vliegtuig naar Argentinie en fietste van daaruit naar de grens met Canada (www.chiletokili.com).
(Het was enkel een kwestie van slechte timing, anders had ie ook goeie vriend Wim Allegaert (http://movingaround.be/) ontmoet die het huzarenstukje ooit eens in de andere riching volbracht.)

Elvis, zoon van de hete vlakten rond de Kilimanjaro, verkeek zich wat op het vriesweer in het hoge noorden en bouwde een stop van vier maand op de thuisbasis in om wat op adem te komen en deel twee van zijn trip voor te bereiden.
Daarom verzamelden we gisteren met een zeer heterogeen gezelschap om een avondje te quizzen en zo weer wat centen bijeen te krijgen voor dit nobele avontuur....





Ik schijn rare vogels aan te trekken, denk ik soms en gisteren was het weer van dat.
We moesten een team van vijf man tesamen krijgen en het heterogene gezelschap was verschillender dan de leden van The A-Team uit lang vervlogen tijden...

Advocaat S., een kwieke man van 74 zat aan mijn rechterzijde, voorzien van een glas wijn en een witte Panama hoed op zijn zeer donkere en zeer kale knikker.
Meneer S was ooit voor priester gegaan in Ierland - of all places -, was door dit tweejarige avontuur overtuigd atheist geworden en zwoor daardoor al jaren als ongelovige in de rechtbank, iets wat door de zeer religieuze bevolking van Tanzania als pure blasfemie beschouwd wordt.
S. had er geen idee van wat ie precies kwam doen, betaalde netjes de contributie en vroeg dan of het nu afgelopen was.
Eens de quiz echt begon, was ie evenwel 1 van de meest gemotiveerde deelnemers. Meermaals moesten we hem kalmeren omdat ie de hele tent op stelten zette.

Naast onze advocaat, vond stugge en zwijgzame E uit Amerika een plaatsje. 35 jaar geleden vertrokken de ouders-missionarissen van E terug uit Tanzania terwijl hijzelf - op het eind van zijn tienerjaren - besliste hier te blijven.
Hij zette een radiostation op de top van Mount Meru en meermaals viel de ontvangst weg en ging energieke E op weg om op 1 dag de Meru te beklimmen, de nodige herstellingen te doen en voor de avond opnieuw beneden te zijn.
Mijn gasten die de berg in drie of vier dagen hebben beklommen, zullen weten waar ik het over heb.
E houdt ervan om op zondagmorgen op de fiets te stappen, de 140 km naar de gate van de Ngorongoro krater te fietsen (de rift valley flank op!!) om daar rechtsomkeer te maken en terug naar huis te rijden...

E had uitermate aantrekkelijke R. aan zijn zijde; een zwarte parel met een heerlijk gevoel voor humor en een papa die ooit minister van financien was en om nogal duistere redenen van zijn voetstuk viel, nog voor zijn ambtstermijn voorbij was. De manier waarop R uitgedost was, haar auto op de parking en het gemak waarmee de centen rolden, deden me besluiten dat papa toch nog voldoende had kunnen meegraaien voor ie de sleutel van de schatkist opnieuw had moeten afgeven.

D tenslotte, een levensgenieter die handelde in alles wat verhandelbaar is, sloot de reeks af. Geboren uit een Britse vader en een Tanzaniaanse moeder, maakte ie fortuin in Canada en Florida, verloor een beetje zicht op de werkelijkheid en kocht een jacht om daarmee terug naar Tanzania te varen.
Zijn reis om de wereld bracht hem van Florida tot Cuba - een respectabele negentig mijl - waar ie met zijn hand in de koekjestrommel kwam vast te zitten, zoals ie het zelf zo mooi aangeeft. Einde wereldreis en twee kinderen en een scheiding later, koos ie weer voor Arusha als uitvalsbasis.


En met dit zootje ongeregeld, dames en heren, haalden we toch maar mooi de derde plaats in een bits bevochten quiz!!