HET OUDERSCHAP, EEN DROOM IN VERVULLING

Ik ben vader geworden....
Eigenlijk was ik dat al aangezien ik een jaar geleden de hoede op mij genomen heb van Zakayo, mijn nachtwaker.
De jongen is 22, leest enkel in de bijbel en spreekt geen woord Engels. Ik heb een klein huisje in mijn tuin gebouwd waar hij zijn dagen slijt in het gezelschap van mijn tweede zoon Morani, een krijgshaftige jonge Rhodesian Ridgeback.
Morani heeft geen pijngrens, zijn voorouders werden gekweekt om leeuwen aan te vallen en die gek heeft een stoornis waardoor hij energie en liefde te over heeft.
Er valt dus niets aan te vangen met dat beest, hij loopt je omver, bijt alles stuk met een dusdanig gelukkige, beate blik in zijn ogen dat je er niet kwaad kunt op zijn.

Een dag of vijf geleden ben ik plotsklaps vader geworden van een vijfling.
Moeder poes is onder een auto geraakt en mijn hulp werd ingeroepen ten einde de opvoeding van vijf kittens tot een goed einde te brengen.
Het is hartverwarmend.
Ik dien meestal als reusachtig pretpark waarbij de katjes elkaar achterna zitten over mijn hele lijf.
Een verschil toch, volgens mij, met europese, welopgevoede poezen.
Als ik een schoteltje met kip klaarzet, dan gaat de snelste er breeduit overheen zitten en zou ik zelfs een stapje achteruit gaan van het dreigende gegrom.
Mijn nieuwe kroost is amper vijf weken oud, maar ze bijten van zich af als een luipaard.
Waarschijnlijk de verre oom waar ze altijd naar opgekeken hebben.....

De oorsprong van "eieren voor je geld kiezen"

Boys and their toys.
Het is een constant gegeven doorheen de evolutie.
Ik heb een weblog.
Eindelijk.
En nu ben ik vastbesloten om het ding vol met onzin te zetten.
U weze gewaarschuwd.
Anekdotes lijken me wel leuk.
Over hoe het leven hier verloopt in die heerlijke alles-is-mogelijk-sfeer.
Hierbij mijn eerste verhaal over het licht absurde gedrag van de arm der wet....
Lees en geniet.

Vorige week moest ik naar de stad om inkopen te doen voor de lodges waar ik nu voor werk.
Ik had de vaste chauffeur van de jep een voormiddagje vrij gegeven en ik reed dus zelf.
Een alerte politieman zag een blanke aan het stuur en rook meteen een kans om zijn karig salarisje wat aan te dikken.
Ik werd aangemaand te stoppen en de dikbuikige agent kuierde - handen op de rug - rond de auto.
"Hier valt een slaatje uit te slaan", zag je hem denken.
Hij stapte in, aan de passagierskant. Altijd een goed teken want dan kan er wat smeergeld geschoven wordt zonder nieuwsgierige voorbijgangers.
Deze man was jammer genoeg meer plichtsgetrouw. Hij was ingestapt omdat we samen naar het politiebureau zouden rijden voor de vastgestelde inbreuken.
Geen rijbewijs, geen gordel en grote barsten in de voorruit. Het totale kostenplaatje was 75000 Tanzaniaanse shilling, zowat vijftig euro.
Ik probeerde de man te overreden (waarom had ik niet aan overrijden gedacht alvorens de jeep volledig stilstond?), maar mijn plan mislukte jammerlijk.
Terwijl ik beleefd en opgewekt bleef, viel het oog van mijn passagier op de lege kartons voor eieren.
Hoeveel betaal je voor een karton eieren, was zijn vraag. 4500 Tsh was het antwoord naar waarheid.
Oom agent had eieren voor 4000 Tsh. Een aanbod waar ik uiteraard op inging. Al bij al goedkoper voor de lodge.
Waarom hij me niet de volle pot vroeg, was me niet geheel duidelijk, hij had me tenslotte in zijn macht. We passeerden het politiestation waar ik niet moest stoppen.
Dat was voor later.
Eerst de eieren.
Ik kocht wat ik nodig had, alles werd ingeladen en ik stelde voor om nu naar het bureau te rijden.
"Ach", was het laconieke antwoord, "we hebben nu al zoveel tijd verloren met die eieren, laten we het hier maar bij houden."
De agent noteerde mijn telefoonnummer voor het geval we nog eens zaken konden doen en ik bracht hem terug naar zijn persoonlijke kruispunt waar hij zijn verdere extraatjes kon gaan verdienen.
De politie, uw vriend....

Welkom - Karibu

"Karibu" is waarschijnlijk het woord dat je het meeste hoort, hier in Tanzania.
Het hoort bij de levensstijl iemand welkom te heten.
Welkom als je ergens binnenstapt, welkom om mee te eten, welkom als je drankje aan tafel wordt gebracht.
Dus van mijn kant een hartelijke karibu aan elkeen die deze weblog bezoekt.
Als je wil weten hoe het hier gaat, wil je meer informatie over dit prachtige land, als je de - bijtijds hilarische - gebeurtenissen over het dagdagelijkse leven wil volgen, kom dan regelmatig langs.
En vergeet niet om zelf ook eens wat te laten weten.....

Bedankt,
Jan koko