Eindelijk terug onder de levenden.
Ik heb blijkbaar vorige zondag iets te veel gewoekerd met mijn beperkte krachten. Met de dalla dalla naar Onsea House, nog een stukje te voet, geprobeerd zoveel mogelijk van het concert mee te pikken en dan de ziel uit mijn lijf gepraat met familie en vrienden.
Tenslotte 's avonds nog iets wezen eten met de mensen van Flying Medical Services die me ooit eens het leven gered hebben door me naar Nairobi te vliegen.
De rekening werd maandagochtend gepresenteerd.
Niet van die vlucht, maar van het te enthousiast zijn op zondag.
Totaal lamgeslagen en te moe om zelfs maar rechtop te zitten.
De rekeningen bleven binnenstromen voor de rest van de week.
Ik veronderstel dat ik elke dag twee uur uit bed geweest ben.
Overmoedig zijn, heet dat dan.
Dit alles om me te verontschuldigen voor het feit dat ik niet eerder u allen, luisteraars en kopers van tickets, bedankt heb voor uw bijdrage aan mijn herstel.
Ook wil ik van harte Thomas, met zijn heerlijk Duits accent, en de zijnen bedanken voor het gratis spelen.
Daarnaast ook een woord van genegenheid voor Wim en Wendie, Jan en Annemarie, Koen en Delphine voor het bemannen van allerlei posten zoals op de foto's te zien is. Voor diegenen die niet op de foto's staan, maar wel meehielpen: bedankt.
Tenslotte de kernploeg. Fast Eddy, Safarilover Leen en Copywriter Patrick.
Heerlijk gewoon wat jullie voor elkaar gekregen hebben.
Niet alleen als bijdrage voor mijn ziekenhuiskosten, maar nu hebben de mensen in Belgie ook het gevoel dat ik toch iets van een culturele achtergrond heb.
Jullie allen hadden al een ruime plaats in mijn hart, maar laat ons zeggen dat er nu nog een kamertje bijgebouwd is....
1 opmerking:
Hey Jochie,
Heb helaas geen tijd meer gevonden om nog mee te werken aan de benefiet-activiteiten.
Uit het oog uit het hart??? Meestal wel, maar deze keer toch maar niet.
Een reactie posten