Waar ik in mijn vorige post uiterst verbaasd was over de werking van het afrikaans brein, kan ik het nu hebben over de dyslexie van het kruim der journaille in Belgie.
Een journalist van Het Laatste Nieuws contacteerde mijn familie om nog een laatste stukje te schrijven over het herstel van ondergetekende.
Er kwam een nette foto bij het artikel waar mijn ma een affiche vasthoudt met daarop duidelijk de tekst "ten voordele van Jan Gevaert."
De slaperige journalist heeft het in zijn tekst echter de hele tijd over Jan Bekaert.
Blijkbaar hoeft dubbelchecken niet meer in deze moderne tijden...
Het hele gebeuren kreeg echter een hilarische wending door de sms die mijn ma me stuurde.
Lees en geniet:
"Jan, we zijn al drie maanden mis. Ik lees net in Het Laatste Nieuws dat Jan Bekaert dit allemaal heeft meegemaakt.
Erg voor hem en zijn familie natuurlijk, maar een grote opluchting voor ons.."
En zo zijn wij op slag van alle ongemakken af....
1 opmerking:
Ons zo doen verschieten.
Een reactie posten