CULTURELE VERSCHILLEN

Een nieuw land komt met nieuwe gebruiken.
Helaas is daar niet altijd een gebruiksaanwijzing bij en lopen de zaken wel eens anders dan gepland.

We hebben het niet echt getroffen sinds onze aankomst. Het project waarvoor we hierheen zijn verhuisd is nog altijd niet van start gegaan en we houden ondertussen rekening met de mogelijkheid dat dat misschien nooit zal gebeuren.

Mimi was ondertussen op zoek gegaan naar een nieuwe werkplek en had tamelijk snel een tijdelijke job als consultant te pakken bij een Duits bedrijf dat in Sai Gon door Vietnamezen geleid werd.
Bedoeling was de Chinese bedrijven te benaderen om te zien of daar een markt was voor de zo geroemde deutsche Grundlichlkeit.
Alles verliep voorspoedig en overeenkomsten werden getekend.
Het was dan ook logisch dat het contract omgezet zou worden naar werk van onbepaalde duur en daar werd zelf een flinke salarisverhoging aan gekoppeld.

Iedereen blij maar toch voelden we ons niet op ons gemak aangezien het effectieve ondertekenen van het contract pas na Chinees nieuwjaar zou gebeuren.
Mimi's tijdelijke werk was voorbij en samen met de kinderen zou ze de feestdagen doorbrengen bij haar ouders in Taipei.
Het was dan ook logisch dat ze voor haar vertrek langsging op het kantoor en er haar werklaptop en taxikaart afgaf.

Na Chinees neieuwjaar nam Mimi opnieuw contact op met de baas van het bedrijf.
Zijn antwoord was even kort als shockerend.
"Aangezien Mimi de laptop en de kaart terug had binnen gebracht, had ze hiermee aangegeven dat ze niet verder voor de zaak wenste te werken en dat het hele Go-China project bijgevolg in de koelkast ging."

We snapten er niets van maar toen we hierover raad gingen vragen bij onze Vietnamese vrienden werden we met verbazing bekeken.
Hoe konden we zo dom en zo lomp zijn??

Ten eerste wacht je tot je baas je de opdracht geeft voor de volgende stap en - veel belangrijker - ,in een land waar gezichtsverlies het ergste is wat je kan overkomen, was het feit dat de grote baas haar gewoon niet meer kon aannemen.
Mimi had ten opzichte van al haar collega's getoond dat ze haar relatie met het bedrijf voorgoed afsloot door alle eigendommen terug af te geven en nooit ofte nooit kon een baas op zijn knieen gaan en haar weer binnenhalen. Hij zou door iedereen als een zwakke leider worden gezien en dat paste niet echt in deze cultuur.

De drie toekomstige Chinese klanten hebben Mimi nog gecontacteerd en dat heeft Mimi netjes doorgegeven per mail aan de big boss maar daar is verder niks mee gebeurd aangezien niemand er Chinees spreekt.
Liever een paar honderdduizend dollar verliezen dan je aanzien dus!

We zijn er nog altijd van overtuigd dat Mimi correct heeft gehandeld binnen een Europees bedrijf maar het doet ons wel flink pijn in de portefeuille.