EEN BAKSTEEN IN DE MAAG

Elke keer ik op de weegschaal sta, maak ik mezelf graag wijs dat ik naar goede Belgische gewoonte geboren ben met een baksteen in de maag en dat de drie cijfertjes op het schermpje niks te maken hebben met mijn voorliefde voor ongezond eten met een goed glas erbij.

Onmiddellijk moet ik dan ook toegeven dat een eigen huis me eigenlijk niet zoveel zegt.
Het zou me teveel vastpinnen op 1 plaats en daar heb ik vooralsnog geen zin in,
Die baksteen in de maag komt er al helemaal niet in de South West.

Het verbaasde me al even dat alle binnenmuren van elk huis dat ik bezocht heb, gebouwd waren in gyproc ofte gipsplaat; iets wat wij enkel zouden gebruiken om een muurtje bij te zetten; niet om de hele tent mee op te bouwen.
Nog veel eigenaardiger werd het toen bleek dat alle huizen in de South West gebouwd zijn uit de zogenaamde OSB ploate (in het Westvlaams dan toch).
OSB board betekent eigenlijk niets meer dan houtschilfers met een bindmiddel.
En daar bouw je dan een huis mee.

Niet te verwonderen dat elke keer Maya of Enzi iets te enthousiast uit bed stappen op de eerste verdieping, het hier beneden net klinkt alsof het hele huis in elkaar stuikt.

Mijn volgende doel nu is na te gaan hoelang zo'n huisje nu meegaat.
Waarschijnlijk tot de boze wolf passeert...