LEVEN IN EEN WOESTENIJ

...en dan heb ik het niet over het gemiddelde - en totaal ontbrekende - gevoel voor auto-correctie van een Amerikaan want al wat in de gazet/op het internet/door een politicus verkondigd wordt, is per definitie waar.
Het moet leeg zijn, daarboven in die hersenpan.
En stil...

Neen, we hebben het vandaag over de semi-arid area waar New Mexico onder valt. Woestijn of bijna-woestijn, ik weet niet hoe dat correct vertaald wordt maar waar ik wel zeker van ben, is dat ik me serieus verkeken heb op dat hele woestijngevoel.

Eindelijk geen miljoenen muggen meer rondom je muskietennet en bijgevolg geen sprintje trekken naar het toilet in het midden van de nacht (niet te lang blijven zitten want je wordt lekgestoken),
Geen plensbuien en geen modderstromen meer, geen weken aan een stuk naar de wolken kijken,

Neen, meneer, New Mexico is gezegend met 300 dagen zonneschijn per jaar dus ik dacht al dat we in het paradijs zouden terecht komen.
Helaas is dat niet altijd het geval....

De positieve punten:

• overdag lekker warm en 's nachts flink koeler om te slapen.
• geen zweterige Sai Gon of Yangon temperaturen maar droge warmte
• je kan tegen de deur van een politieauto plassen en tegen dat oom agent is uitgestapt, is alles opgedroogd. Weg is het bewijs van een misdrijf.
• je hoeft niet af te drogen, borden en bestek zijn na een kwartiertje droog.

De eerder niet zo positieve punten:

• je lippen, handen, voeten barsten letterlijk open van de droogte, Het alternatief is overal lotion op smeren; iets waar ik een godsgruwelijke hekel aan heb.
• overal - OVERAL - zit statische elektriciteit op. Gooi de deur van de auto dicht en je denkt dat je op de elektrische stoel zit. Haal een deken uit de droger en het knettert als een haardvuur,
• leg een appel op de fruitschaal en twee dagen later vind je een verschrompeld oudje terug.

Maar goed, het is januari en de laatste drie dagen ben ik met Master Zane op stap geweest in T-shirt en op teenslippers en dat kan je niet overal ter wereld.

Het voordeel ook van Albuquerque is dat je een halfuurtje rijdt, achterom de Sandia Mountains in, en dat je sneeuw hebt tot in maart - zo heb ik me laten vertellen -.

En dat is precies wat we vorige week hebben gedaan.

De hele kleuter- en lagere klas in de auto geladen en in twintig minuutjes rijd je van een milde winterdag naar een halve meter sneeuw,

babies mogen gebruikt worden als verdediging in New Mexico

ik vraag me nog altijd af wie we net gemist hebben. Een uit de kluiten gewassen Coyote? Of dan toch een Mexicaanse wolf?