BUFFALO SOLDIER

We kennen het nummer allemaal, geschreven en gebracht door een man die ons veel te vroeg heeft verlaten maar waar gaat dit nu allemaal over?

We gaan terug naar de tijd waar de Afro-Amerikanen in het noorden vrij waren maar geen toekomst konden opbouwen en het zuiden waar de slavernij net was afgeschaft.
De zwarten in het noorden hadden misschien wel wat basis opvoeding genoten maar hadden er geen idee van hoe de Native Americans behandeld werden.
Er was een algemene concensus dat die roodhuiden wilden waren die niet gecorrigeerd konden worden dus veel nuances waren niet voorhanden.
De zwarten in het zuiden waren al lang blij dat ze geen slaven meer waren, hoewel dat voor velen nog meer op papier het geval was dan in de realtiteit.

Op dat moment in de geschiedenis, zoals bijna iedere keer gebeurt, kwamen twee evoluties die gelijk liepen maar zeer verschillend waren elkaar tegen.
Enerzijds was er de honger naar meer kanonnenvlees om de blanke kolonisten te vrijwaren van de aanvallen van de Indianen.
Anderzijds waren ook de Afro-Amerikanen op dat moment vragende partij voor een jobje want de doorsnee blanke Amerikaan wilde geen zwarten op zijn erf en was daarnaast toch een beetje ongerust door de plotse instroom - vooral in het zuiden - van goedkope werkkrachten. (waar hebben we dat nog gehoord maar dan in deze tijden?)

Dus werden in 1866 de wetten goedgekeurd om het negende en tiende cavalerie-regiment op te richten dat enkel zou bestaan uit soldaten met een afrikaanse achtergrond. Daarna werden ook nog vier infanterietroepen opgestart en de weerstand tegen het hele plannetje was zo groot dat sommige blanke officieren liever degradeerden dan een zwart regiment te leiden.

De Buffalo Soldiers werden door de Native Americans gezien als de menselijke incarnatie van de bizon. Het kroezige haar deed ze denken aan het dier en volgens de overlevering vochten ze ook even medogenloos.
Het werd een naam die met trots gedragen werd door elk lid van de regimenten.

De Buffalo Soldiers werden vooral ingezet in het zuiden en trokken mee westwaarts met de kolonisten die op zoek waren naar nieuwe plaatsen om neer te strijken.
In totaal werden bijna 200,000 Afro-Amerikanen ingelijfd en ze stabilizeerden de hele South-West tot op het eind van de negentiende eeuw toen er een meer stabiele vrede met de Native Americans werd bekomen en de soldaten geen rol van betekenis meer speelden....

Bob Marley vertelt hiermee het verhaal van de man die het land dat hem onderdrukt, eigenlijk mee heeft helpen opbouwen en veilig maken.
Heel herkenbaar allemaal want eenvoudig te transplanteren naar zoveel plaatsen op zoveel verschillende momenten in het verleden en zelfs nog in het heden...