THE WILD, WILD WEST (DEEL II)

We verlaten Monument Valley met 520 km voor de boeg en aangezien we voor de zeer grote groep op de eerste helft van de tour twee gidsen op motoren meehebben, wordt Rui, de Portugese gids naar de bestelwagen verbannen en mag ik aan de kop van het peloton sleuren.

Algauw ben ik erachter dat dat harder werk is dan ik dacht.
Bedoeling is om er een constante snelheid op na te houden zonder dat je de hele groep losrijdt maar te traag mag dan ook weer niet want anders knallen er achterin wel een paar verstrooide zielen op elkaar.
Verder moet je de GPS in de gaten houden - geen enkele gids heeft zin om met rode kaken rechtsomkeer te moeten maken naar de gemiste afslag -, zitten de twee andere gidsen constant te tetteren in je koptelefoon, moet je ervoor zorgen de rem zo weinig mogelijk aan te raken om een accordeoneffect op je volgers te voorkomen en moet je constant in je spiegels kijken om te vermijden dat je binnen tien dagen alleen in Los Angeles aankomt.

Het is heet maar de weg is prachtig en we bereiken Bryce Canyon heelhuids.
Vroeg in de ochtend rijden we naar de canyon voor de zonsopgang en daarna rijden we over een indrukwekkend mooie weg door Zion National Park.
Tenslotte gaat het verder in 1 ruk naar Las Vegas waar we een rustdag hebben.
Voor de gasten althans want voor ons loopt het allemaal een beetje anders.
Rui stapt op het vliegtuig om een andere tour te beginnen en we hebben een afscheidsdiner met twee derden van de groep die ons verlaten.
Op dag twee van ons verblijf in de gokstad komen er zes nieuwe mensen ons vervoegen; twee koppels en een vader en dochter.
We maken ze wegwijs in de zeden en gewoontes van rijden in groep en hebben 24 uur na het afscheidsdiner een welkomstetentje.

En alweer rijden we, deze keer naar een plaats waar we zo snel mogelijk doorheen willen.
Death Valley ligt 86 meter onder zeeniveau en heeft met een top van 56 graden Celsius een verdiende stek in de heetste plaatsen ter wereld.
Tijdens onze doortocht bereikt het kwik slechts 45 graden maar toch is iedereen opgelucht om de gigantische heteluchtoven te verlaten.

We bereiken de Eastern Sierra Nevada's en hoger en hoger gaat het tot in het idyllische skistadje Mammoth Lakes waar we de nacht doorbengen in temperaturen die heel wat aangenamer zijn.

Het vooruitzicht om Yosemite National Park te bezoeken maakt me extra vroeg wakker en net zoals elke dag maak ik de schermen en de koplampen van alle motoren schoon en kijk ik de olie na; alleen gebeurt het deze keer in het schemerdonker met een zaklamp.

Het park ontgoochelt niet en via prachtige wegen doorkruisen we een prachtig stukje Amerika.
We geven iedereen de kans om zich wat op te frissen in het hotel terwijl ik de reservemotor uit de aanhangwagen rijd en opnieuw gaan we op pad, deze keer om El Capitan te bezoeken.
Onderweg zien we nog een berin met jong aan de andere kant van de rivier en daarna staan we met zijn allen te turen naar het enorme blok graniet die bijna 900 meter loodrecht imposant staat te wezen.

Na een minuutje zoeken hebben we drie kleine stipjes in het vizier.
Twee klimmers staan op een richeltje en de derde klimt beetje bij beetje in hun richting.
Deze atleten zullen binnen een uurtje of twee hun hangmat aan de rots vastmaken en wat energierijke voeding naar binnen werken, (misschien moet er eentje van hen zijn behoefte doen wat in een plastiekzakje moet gebeuren vanwege andere klimmers beneden hen) en na een korte nacht zullen ze hun gevaarlijke avontuur verder zetten.

Van de woeste natuur in Yosemite gaat het naar 1 van de meest interessante steden van de USA.
We bereiken San Francisco om vier uur op een zondagnamiddag maar toch is het een heksenketel.
Nerveus stuur ik de brede aanhangwagen door smalle straatjes met fietsers aan de ene en geparkeerde wagens aan de andere kant maar we bereiken het Hiltonhotel zonder kleerscheuren.

Ook al is hier een rustdag gepland, toch moeten we vroeg uit bed want we gaan Alcatraz bezoeken.
Een indrukwekkende rots is het met een al even indrukwekkend verhaal.
De rest van de dag hebben we vrijaf maar morgen rijden we naar de kust voor wat een prachtige rit langs de kustlijn moet worden...

Zion National Park

Martin, de Duitse slager neemt drie weken vakantie per jaar en dan stappen hij en zijn vrouw elk op een motor om een stukje te rijden. Zoals een hardwerkende zelfstandige kan ie overal en onmiddellijk slapen..

Monument Valley

45 graden in Death Valley

een korte stop in Zion National Park

ik wil een groepsfoto maken maar besluit eerst mijn schaduw te fotograferen.
Ondertussen wil een onbekende vrouw mijn toestel nemen zodat ik ook op de foto kan.
Plots word ik aangevallen door een ratelslang.

El Capitan, 900 meter loodrecht de hoogte in

Alcatraz