HET ZWARE LEVEN VAN EEN CEO (DEEL II)

 wat voorafging: halverwege de ochtend en enorm gefocust...

10.00 Tijd voor een korte pauze, zo halverwege tussen acht en twaalf.
Ik neem me voor om tien minuten hondepuppies te bekijken op YouTube en om half twaalf gaat het internet plat.

11.32 Ik heb er de volle tien GigaByte doorgedraaid op zijn hondjes. Nu zal ik wel nooit weten of er dringende emails waren vandaag.

11.34 Ik ben een man met een visie en van alle markten thuis.
Als mijn eigen internet op is, dan ga ik gewoon op zoek naar de glasvezelkabel om wat af te tappen.
Ik graaf een brede sleuf voor de poort, vind niks en besef dan dat Tanzania nog zo ver niet is. Alles komt nog op de ouderwetse manier per postduif binnen.

12.16 De enige mogelijkheid om nog wat werk te verzetten, is naar het dorpje te rijden en een kaartje te kopen om wat extra internet te laden.

12.18. Er ligt een brede sleuf voor de poort.

13.41 Terug van een pelgrimsvoettocht van zes kilometer naar het dorpje en te moe om nog te werken.
Dus laad ik de splinternieuwe Gigabytes and ga ik YouTube kijken.

  13.50 Er wordt aan de poort geklopt. Een bedrijfsleider heeft nooit een moment voor zichzelf.
Ik open en vis Juma, onze gids, uit een diepe sleuf. 
Eigenaardig hoe onbesuisd hier omgesprongen wordt met een mensenleven.

13.51 Juma vertelt me dat we een vertrekkende safari hebben vandaag.

13.51 Een ervaren leider zoals ik laat nooit zijn ongerustheid zien maar toch loopt het me dun langs de benen. Helemaal vergeten dat die mensen vandaag aankwamen.

13.51 Juma zet een stapje achteruit en bekijkt me met een bevreemdende blik terwijl hij zijn neus optrekt.

13.52 Ik zeg hem dat ik de sleutel voor de auto ga halen, trek snel een nieuwe onderbroek over de oude aan en denk er rijkelijk laat aan dat de auto bij de garagist staat.

15.34 Juma en ik wandelen tot bij de garage. Mijn portefeuille ligt in Ng'aramtoni Ya Chini in mijn eigen auto achter die verdomde sleuf.

16.00 De garagist schudt me de hand nadat hij 51% van de aandelen van het bedrijf als betaling heeft aanvaard en geeft de auto vrij.

16.01 Juma rijdt naar de luchthaven om de gasten op te halen en er zit niets anders op voor deze minderheidsaandeelhouder om achterop een brommertje terug naar het bureau te hotsen.

16.22 Ik heb YouTube laten openstaan. Geen Gigabytes meer te bespeuren.

16.23 De fles whisky lacht breeduit naar me en terwijl ik het tussenstadium van het glas oversla, bedenk ik dat velen deze job niet zouden aankunnen.
Ik daarentegen...