VERSCHILLENDE VISIES, DEEL TWEE

Gisteren gingen we kort in op de twee verschillende wereldvisies waarbij westerlingen proberen hun omgeving aan te passen en te beinvloeden terwijl afrikanen de gebeurtenissen eerder ondergaan.
Als we die redenering verder door trekken, komen we heel snel uit bij wat ons ergert aan de samenleving hier.
De schrijver van het artikel haalt het voorbeeld van een schommel bij een pater aan.
De pater had het speeltuig opgehangen en dagelijks kwamen alle kinderen uit de buurt na schooltijd spelen.
Op een bepaalde dag duwde een van de kinderen de lege schommel te hard. De touwen draaiden rond de tak en de schommel hing onbereikbaar hoog.
De pater besliste niets te ondernemen...
Elke dag kwamen de kinderen langs.
En elke dag kon er niet geschommeld worden.
Dat was een vaststaand feit, daar viel niet aan te tornen.
Niemand werd daar ook ongelukkig of opstandig van.
De schommel was er niet. Punt.
Het duurde drie maand vooraleer iemand een ladder kwam vragen.

Hetzelfde gebeurde bij mij in het dorp.
Op een bepaalde dag gaf de waterput geen water meer. En dat was het dan.
Iedereen wandelt anderhalve kilometer verder omdat dat nu eenmaal de enige oplossing is.
De stad Arusha inschakelen? Een NGO die rond watervoorzieningwerkt contacteren?
Ik heb het al gedaan (tevergeefs natuurlijk, dit is Afrika) maar toen ik navraag deed of ze op de hoogte waren van het mankement, bleek dat niemand enige actie ondernomen had...

En, net zoals gisteren al gezegd, morgen meer over dit onderwerp...

VERSCHILLENDE VISIES

Al de hele week loop ik er over te tobben.
Vorige maandag kreeg ik een mail doorgestuurd van Pat, een priester die hier al duizend jaar woont en die het hoofd is van Flying Medical Services, mijn reddende engelen op de avond van de overval.
Het betrof hier een schrijven van een Amerikaan die enkele weken in Tanzania verbleven had en die heel helder kon beschrijven waar ik hier dagelijks mee worstel.

Volgens deze goede man zijn er twee volledig tegengestelde visies in hoe de wereld bekeken wordt. In beide gevallen kan je de wereld zien als een theaterstuk. Maar daar waar wij, westerlingen, het podium opstappen en het stuk mee-regisseren, ziet de gemiddelde Afrikaan zichzelf eerder als een toeschouwer.
Hij neemt geen deel aan het gebeuren, hij ondergaat het.
Ik heb - met alle vrije tijd die ik helaas nog altijd heb - zijn expose nu al van alle kanten bekeken en getoetst aan de realiteit en ik ben er meer en meer voor gewonnen...

Uit dergelijke verschillen van benaderingen volgen natuurlijk misverstanden en frustraties in beide kampen.
Hoe dat allemaal in zijn werk gaat, is evenwel voor morgen.
Tot dan...

BABYLON TWEE

Wij westerlingen willen er zo dolgraag bij horen. Het zwarte clubje spreekt ons aan omwille van het exotische karakter.
Soms uit zich dat op een belachelijke manier wanneer je bijvoorbeeld mijnheer en mevrouw Blank in van die traditionele kleurrijke gewaden ziet lopen maar veelal proberen we ons op een redelijke manier onder te dompelen in die prachtige cultuur die zo naar eenvoud en puurheid neigt.
Een van de middelen daarvoor is de taal.
Elke blanke die hier al even is, wil bewijzen dat hij het Kiswahili al flink onder de knie heeft.
Ik betrap mezelf er heel regelmatig op...
Het voornaamste is natuurlijk dat we het proberen waarbij we dan heel trots zijn op de gemaakte vorderingen.
De lokale bevolking zelf krijgt het waarschijnlijk heel regelmatig op hun lachspieren.
De diensters van Via Via vertelden me het volgende:
Het woord voor drinken en voor plassen is ongeveer gelijk. Daarnaast verschilt ook het woord voor rood en het woord voor anus niet veel.

Daar zitten ze dan, de nieuwe lichting blanken die Tanzania voorwaarts zal stuwen, vol van idealen en helemaal ondersteboven van het taalbad Kiswahili.
"Graag zou ik een glaasje rode wijn drinken" rolt er in vlekkeloos Kiswahili uit.
Althans, dat denkt de spreker....
Het enige wat de meisjes horen is: "ik zou graag een glas kont-wijn plassen."

En dan moeten de diensters natuurlijk op hun handen schijten....
(of op hun tanden bijten, wat maken die paar letters nu voor verschil?)

BABYLON

Hier in Tanzania wordt soms wel wat Engels gesproken, meestal met een heel slordige uitspraak.
Zo kan je langs de rand van de weg bordjes zien met daarop "RADJATA SERVICE". Het gaat hier gewoon om het onderhoud van je radiator.
In de stad zie je bordjes in fotozaken met het woord "PICHA" wat gewoon afrikaans Engels is voor picture en aan het zwembad hing een blad met "SORRY FOR DISTABANCE", daar moesten we het mee stellen.
Aan dat zwembad nu, zat een oudere, blanke dame in het gezelschap van drie Tanzanianen.
Er waren blijkbaar nog andere plannen want mevrouw maakte duidelijk dat ze eerst nog naar haar kamer wilde om zich wat op te frissen.
Ze maakte daarbij overdreven was-gebaren en terwijl ze zich virtueel inzeepte, gebruikte ze, naar gewoonte van de lokale bevolking, verbasterd Engels.
Ze vond blijkbaar zelf dat het woord "chahawa" wel mooi klonk om duidelijk te maken dat ze eerst nog wou douchen.
Haar gezelschap keek haar verbijsterd aan, liet haar toen toch maar vertrekken en staarde elkaar tenslotte met open mond aan.
De verwarring kon niet groter zijn, die blanken zijn helemaal van de pot gerukt...zag je ze denken.
Niet moeilijk ook als je weet dat "chahawa" sperma betekent.....

DANSEN HOUDT JE FIT...

Ik heb het er al over gehad hoe Afrikanen in het algemeen en Tanzanianen in het bijzonder zich niets aantrekken van hun omgeving.
Soms zie je mensen op de meest grappige manier de straat oversteken. Plots overvalt de gekte hen en dan moet het eruit...
Kleine sprongetjes, huppelpasjes, hele lange ernstige stappen, je ziet werkelijk alles.
"The Ministry of Silly Walks" op zijn afrikaans.

Gisteren werd opnieuw een man het slachtoffer van onweerstaanbare dansdrang.
We waren met zijn zevenen in de fitnessruimte en aangezien het clubje hier enkel mannen betrof, was iedereen heel ernstig bezig met indruk te maken op de anderen.
Door de luidsprekers klonk een aanstekelijk, afrikaans muziekje en de enige Tanzaniaan in het gezelschap hield het niet meer.
Hij liet het ernstige gewichten-toestel voor wat het was en begon met idiote pasjes en een gelukzalige glimlach door de kleine ruimte te dansen.
De twee zwarte trainers en ikzelf volgden de man met hetzelfde enthousiasme als hij tentoon spreidde maar de drie andere gasten, overduidelijk net aangekomen toeristen, vroegen zich ongerust af of hier het gekkenhuis niet moest ingeschakeld worden.
De gelukkige man trok zich hier niets van aan.
Hij bewoog op die typisch slome manier waarop Afrikanen dansen en deed net waar ie zin in had...
Het liedje liep op zijn eind en wij drieen applaudiseerden terwijl de welopgevoede bezoekers zich geen houding wisten te geven...

Misschien moeten we dat ook maar eens invoeren in Belgie.
Zebrapaden, rijen in de supermarkt, alles zal er veel gelukkiger uitzien en iedereen heeft grote blij....

WIJ HEBBEN GROTE BLIJ

De centen van de koper van de moto zijn - met flink wat vertraging - aangekomen via Westen Union en ik heb twee sollicitaties vandaag. Om eerlijk te zijn verwacht ik er niet teveel van maar het geeft toch hoop.
En dankzij de verkoop van de moto kan ik er ook financieel weer even tegen.

De zon schijnt opnieuw...

VREUGDE EN VERDRIET, DICHTER KAN HAAST NIET

Ik wilde van mijn weblog eigenlijk een goed nieuws show maken zodat iedereen die me nauw aan het hart lag, vroeg of laat naar Noord-Tanzania zou verhuizen en we hier tot in de eeuwigheid in peis en vree zouden samenleven, maar soms wil je ook je hart wel eens luchten...
En dat is op dit moment wel eens nodig.
Zoals je misschien wel weet, heb ik nog altijd geen werk. Tot een week of drie geleden was dat geen probleem want ik was fysisch toch niet in staat tot werken.
Nu ik me heel wat beter voel en de geldreserves wel heel snel beginnen slinken, zou een job echt wel van pas komen.
Ik ben al meer dan een jaar weg bij Via Via, maar ik heb nog altijd mijn werkvergunning op hun naam.
Met instemming van de nieuwe eigenaar trouwens...
De manager vertrekt een dezer dagen voor drie maand en dat leek me een uitgelezen kans tot een tijdelijke job.
Ik belde Philippe die er eerst even moest over nadenken.
Deze ochtend contacteerde hij me opnieuw. Niet alleen had ie geen werk voor me maar daarnaast wou hij ook de vergunning terug om ze op de naam van iemand anders te zetten.
De grond zakte weg onder mijn voeten...
Als je geen werkvergunning hebt, kunnen ze je in principe binnen de 24 uur het land uitzetten.

Verdoofd staarde ik naar mijn telefoon.
Het ding rinkelde onmiddellijk opnieuw.
Ik was er zeker van dat het Philippe was om me helemaal onder het gras te schoffelen.
Ik had evenwel een jonge Israeli aan de lijn die mijn motor wou kopen.
Hij vroeg of er te onderhandelen viel over de prijs en aangezien ik er zeker van was te moeten emigreren, kon het me ook niets meer schelen en zei ik dat de prijs vast stond.
De kerel discuteerde niet eens...
Ik ontmoette de sympathieke jongen in de stad en de deal is zo goed als rond.
Gelukkig weer wat financiele reserves in het vooruitzicht.
En die permit?
Ach dat wordt ook wel geregeld met wat smeergeld....

STEPHEN HAWKINS IN ZIJN ROLSTOEL: IS LAM, MO SLIM...

Ik slijt mijn dagen aan het zwembad voor mijn revalidatie. Vooraleer je nu snikkend wegzakt achter je computer: ik zou er veel voor over hebben om weer aan het werk te kunnen.
De dagen zijn eentonig en eenzaam...

Gisteren was anders.
Bij mijn aankomst waren er al vijf frisse jongedames aanwezig. Ze hadden het naar hun zin en gedroegen zich zoals jonge meisjes zich behoren te gedragen. Er werd wat afgespetterd en gegibberd en ondertussen werd er vanuit de ooghoeken gegluurd naar de jonge binken rondom hen.
Na een uurtje zwemmen werd er wat geluierd onder de parasols en kwam er eten op tafel.
Geld was dus ook al geen probleem....
Daarna was het tijd voor wat schoonheidsverzorging.
Er werd gesmeerd uit potjes, gestift en gemake-upt alsof hun leven er van af hing.
Toen kleedden alle dames zich aan alsof ze naar een gala-bal gingen.
Stiletto-hakken, lange rokken met gouddraad en zijden blouses.

Het was waarlijk een modeshow naast het zwembad.
Daarna kwam de grote verrassing.
Alle dames haalden een lange zwarte burka boven. De mooie stoffen en uitdagende vormen verdwenen onder een deprimerende laag zwarte stof.
Toen gingen ook de kleurrijke oorringen schuil onder een donkere omslagdoek en de vrolijke levenslustige meisjes transformeerden tot vijf identieke saaie wezens.

Ik vraag me sindsdien af of ze er zelf honderd procent mee instemden....

DE GROTE TANZANIA QUIZ.

Als ik zie hoe jonge nymfen in dichte drommen rond de heer Wim Maertens, presentator van kwissen, hangen, kan ik dat moeilijk over mijn kant laten gaan.
Ik heb dan ook een vragenlijst opgesteld waarbij de maandagavonden in Gent zullen verbleken.
Hou je vast en scherp je potlood, hier gaan we....

1) Tanzania grenst aan...
*Rwanda, Burundi, DR Congo, Zambia, Malawi, Mozambique, Kenia en Uganda.
*het ongelooflijke.
*de meeste van zijn buurlanden.
*Kroatie, San Salvador en Haiti.

2) De president van Tanzania is...
*Kikwete.
*Kikwetetniet.
*ervandoor met de schatkist.
*niet goed bij zijn verstand.

3) Tanzania heeft veel wildlife waaronder...
*tijgers.
*olifanten.
*panters.
*zeeleeuwen.

4) "Safari" betekent letterlijk:
*allemaal beestjes.
*olifantengeweer.
*reis.
*blanken het geld uit de zakken kloppen.

5) De hoofdstad van Tanzania is....
*Dar Es Salaam.
*Smeerebbe-Vloerzegem.
*Dodoma.
*Nairobi.

6) In Tanzania wordt links gereden omdat....
*de andere weggebruikers dat ook doen.
*de geimporteerde auto's het stuur nu eenmaal rechts hebben.
*Tanzania eens een Britse kolonie was.
*op die manier botsingen bij de grensovergangen met Kenie vermeden worden.

7) De kortste oorlog ooit werd uitgevochten op Zanzibar. Het gevecht stopte...
*na 104 jaar.
*na 20 minuten.
*nadat de kogels op waren.
*nadat de president "tweetjes" riep en zijn vingers kruiste.

8) Wie werd op Zanzibar geboren?
*Eddy Wally.
*Freddie Mercury van Queen.
*Dikke Freddy van frituur "de vette vinger".
*Cameron Diaz.

9) Het lokale hoofdbestanddeel van een Tanzaniaanse maaltijd is Ugali. Het wordt gemaakt met..
*siliconenlijm die over datum is.
*meel, gemengd met kokend water.
*veel liefde en genegenheid.
*ganzenlever en kaviaar.

10) De lokale munt is ....
*de Keniaanse Shilling.
*de Tanzaniaanse Shilling.
*de Ugandese Shilling.
*de Russische Roebel.

Antwoorden kan naar jan.gevaert@gmail.com.
De winnaar wint een prijzenpakket af te halen volgende donderdag op de centrale markt van Arusha.
Succes....

DE QUIZZZZ

In lang vervlogen tijden, toen de dieren nog spraken en Wim op dinsdagochtend nog opstond zonder kater na zeven Duvels in Kokokaffee, werd er elke maandag een quiz georganiseerd, gepresenteerd door, jawel, Wim in hoogsteigen persoon...
(Zonder hierbij afbreuk te willen doen aan zijn illustere voorgangers Wout en Lesley).

Gisteren kreeg ik een mailtje voor het 2008 seizoen.
Er is nog steeds sprake van Het Zwarte Gat als opvolger van Kokokaffee voor de quiz.
Dat zette me aan het denken.

Waarom niet eens een kwis op verplaatsing?
Iedereen komt per vliegtuig naar hier, we doen een leuke kwis in Arusha en die cafenaam? Ach, daar vinden we hier wel iets op, veronderstel ik...

BOODSCHAPPEN VOOR BEGINNERS

De mama van Allison is op bezoek en daar waar de dochter me meermaals meent te moeten wijzen op de gevaren van alcohol, houdt moeder er een tempo op na waar de betere dokwerker niet aan kan tippen.
De witte wijn wordt aangesleept met sloten tegelijk....
Gisteren bleek dat we toch een foute inschatting gemaakt hadden inzake de hectoliters en ik stuurde Zakayo, de nachtwaker naar de supermarkt.
Op een papiertje stond "1 Zonnebloem Chardonnay" terwijl ik hem de lege fles liet bestuderen en "2 copo mushrooms". Copo betekent blikje in Kiswahili en komt van koper.

Zakayo, overweldigd door zoveel verantwoordelijkheid, fietste weg en kwam een half uurtje later terug.
In de plastic zak zat een fles afschuwelijk slechte, afschuwelijk zoete ananaswijn en een blikje champignonsoep.
Nul op tien voor begrijpend lezen.
We aten onze bolognaise zonder champignons en schoonmama ging gedesillusioneerd en vroeg naar bed.

Zouden er nog mensen op deze wereld zijn die iets totaal anders lezen dan wat er geschreven staat?? :-)

OP STAP

Toen ik vandaag naar de stad reed, heb ik alweer iets fantastisch gezien.
Hier in tanzania, waar overleven al een dagtaak is, vragen mensen zich zelden af wat anderen over hen denken.
Als de zon te hard schijnt en je hebt toevallig een felgekleurd plastic zakje bij je, dan trek je dat toch gewoon over je hoofd. Liefst over 1 oor en half voor je ogen.
Als je modder aan je schoenen hebt, hurk je neer bij een plas in het midden van het voetpad en ga je daat uitgebreid zitten schrobben....

Vandaag zag ik weer een schoolvoorbeeld van "trek het je niet aan".
Ik stak een grote open truck voorbij.
Achterop vervoerde hij een grote tafel met zes stoelen.
Op vier van de stoelen zaten Tanzanianen genoeglijk met elkaar te kletsen.
Het leek een theekransje op uitstap.
Handig bekeken, je komt waar je wil zijn en je wisselt wat nieuwtjes uit....