Al de hele week loop ik er over te tobben.
Vorige maandag kreeg ik een mail doorgestuurd van Pat, een priester die hier al duizend jaar woont en die het hoofd is van Flying Medical Services, mijn reddende engelen op de avond van de overval.
Het betrof hier een schrijven van een Amerikaan die enkele weken in Tanzania verbleven had en die heel helder kon beschrijven waar ik hier dagelijks mee worstel.
Volgens deze goede man zijn er twee volledig tegengestelde visies in hoe de wereld bekeken wordt. In beide gevallen kan je de wereld zien als een theaterstuk. Maar daar waar wij, westerlingen, het podium opstappen en het stuk mee-regisseren, ziet de gemiddelde Afrikaan zichzelf eerder als een toeschouwer.
Hij neemt geen deel aan het gebeuren, hij ondergaat het.
Ik heb - met alle vrije tijd die ik helaas nog altijd heb - zijn expose nu al van alle kanten bekeken en getoetst aan de realiteit en ik ben er meer en meer voor gewonnen...
Uit dergelijke verschillen van benaderingen volgen natuurlijk misverstanden en frustraties in beide kampen.
Hoe dat allemaal in zijn werk gaat, is evenwel voor morgen.
Tot dan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten