Via de biljartgladde asfaltweg die aangelegd was ter meerdere eer en glorie van de melkkoe die het toerisme ondertussen is geworden, bereikten we "Rivier van de Muggen", het dorpje dat gekend is voor zijn rode bananen en voor het schattige en compacte Lake Manyara National Park.
Het parkje ziet er heel wat meer beschaafd uit dan zijn woeste grote broer Tarangire, maar toch is een bezoek hier nog altijd een unieke belevenis.
Aan het meer zagen we een grote groep giraffen als in slow motion voorbijwandelen.
Met het water op de achtergrond en de stilte rondom ons, was het net of we ergens in het verleden werden gekatapulteerd.
Verder zagen we ook nog een grote kudde buffels, broederlijk aan het grazen naast hun gestreepte vrienden en daarna gingen we het bonte gewemel aan de Hippo Pool opzoeken.
Een paar uur later verlieten we het park en reden we de steile helling op die naar de top van de Rift Valley leidt.
We hadden een prachtig zicht op het paradijsje dat we net verlaten hadden terwijl het ons duidelijk werd hoe het geweld van tegen elkaar opbotstende tectonische platen een enorme scheur van Egypte tot in Zambia had getrokken.
In Karatu, het laatste dorpje voor je de Ngorongoro Conservation Area en de eindeloze steppes van de Serengeti bereikt, overnachtten we in het leuke Bougainvillea Lodge, we gingen iets eten in Happy Days, een nieuw geopend drankhol en de volgende morgen gooiden Fons en Heidi me eruit aan de groezelige bushalte van het dorpje.
Ik keerde met openbaar vervoer terug naar Arusha terwijl driver-guide Fred mijn vrienden op sleeptouw nam door de prachtige natuur van het noorden.
Hoe dat verlopen is, zal u ze evenwel zelf moeten vragen...
...Via de biljartgladde asfaltweg die aangelegd was ter meerdere eer en glorie van de melkkoe die het toerisme ondertussen is geworden...
...bereikten we "Rivier van de Muggen", het dorpje dat gekend is voor zijn rode bananen en voor het schattige en compacte Lake Manyara National Park...
...Aan het meer zagen we een grote groep giraffen als in slow motion voorbijwandelen...
...Verder zagen we ook nog een grote kudde buffels, broederlijk aan het grazen naast hun gestreepte vrienden...
...en daarna gingen we het bonte gewemel aan de Hippo Pool opzoeken...
...We hadden een prachtig zicht op het paradijsje dat we net verlaten hadden...
...In Karatu, het laatste dorpje voor je de Ngorongoro Conservation Area en de eindeloze steppes van de Serengeti bereikt...
...en de volgende morgen gooiden Fons en Heidi me eruit aan de groezelige bushalte van het dorpje...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten