Het is niet niks, zo'n perfect socio-economisch model als het onze in evenwicht houden.
Aan de ene kant wordt Jatropha als des duivels bekeken door de torenhoge beloftes die een jaar of zes geleden wereldwijd zijn gemaakt en door de plantages die 1 voor 1 op hun bek zijn gegaan in Tanzania.
De sociale impact op heelder dorpen is vernietigend maar daar schijnen de Groote Heeren Investeerders zich niet aan te storen.
(En ik dacht dat misdaden tegen de menselijkheid voor het Hof van Den Haag werden gebracht. Er is nog veel werk aan de winkel).
Anderzijds toont ons bedrijf nu al even dat je een commercieel bedrijf ook wel kunt runnen met aandacht voor sociale verantwoordelijkheid.
Ik ben best trots op wat we doen: we kunnen nooit verweten worden de harde lijn van pure winst te willen volgen en anderzijds passen we ook niet in het plaatje van de geitewollen sokken wereldverbeteraars.
Ons bedrijf wordt meer en meer bekend en zo komt het dat ik op geregelde tijdstippen uitgenodigd wordt op conferenties allerhande om daar ons werk te gaan toelichten. Keer op keer komen we er positief uit en worden we als voorbeeld gesteld voor de toekomst.
Vorige week was ik gedurende drie dagen in Bagamoyo.
De naam betekent letterlijk "ik laat mijn hart achter" en verwijst naar het intrieste verleden van het stadje als een belangrijke inschepingshaven voor slaven.
De conferentie handelde over voedselzekerheid en hernieuwbare energien tegenover de klimaatsveranderingen.
In drukkende temperaturen gaven de 21 Duitse wetenschappers presentatie na presentatie.
Het was ver boven mijn boerenverstand en na drie dagen murw te zijn geslagen met grafieken en getallen, vroeg ik me af hoe we dit ooit vertaald kregen naar ongestudeerde dorpswijsheid.
Na de samenkomst stuurde ik een open brief naar alle bezoekers van de bijeenkomst dat ik veel bijgeleerd had maar dat ik me ook zeer ernstige vragen stelde bij de omzetting van teoretische kennis naar praktische hulp.
Al bij al zou dat toch de uitkomst moeten zijn, volgens mij.
Het bleef lang stil...
Toen kreeg ik een eerste email vol met moeilijke woorden. Ik hoop dat ik alles begreep maar de auteur van het doorwrocht schrijfsel scheen met me akkoord te gaan.
Daar reageerde dan iemand anders op die vond dat het inderdaad allemaal wat simpeler mocht.
Dat deed ie met de volgende woorden:
"The way we proceeded to identify solutions was a three step SWOT Analysis to build clusters of common sense of constraints and obstacles between the various actors on that workshop..."
(hoe wij dit aanpakten om tot een oplossing te komen, was met een drie staps SWOT analyse (Strengths-Weaknesses-Opportunities-Threats) om te bouwen aan pakketjes van gezond verstand over de remmingen en obstakels tussen de verschillende actoren in de workshop).
En daar, beste vriendjes en vriendinnetjes staat mijn verstand dus van stil...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten