Sinds het eind van 2010 - nadat de verkiezingen voorbij waren en de president geen verantwoording meer moest afleggen - viel Tanzania ten prooi aan de grootste elektriciteitsbeperkingen die het land ooit meemaakte.
Maanden aan een stuk was er niet meer dan twaalf uur per etmaal stroom en het gebeurde meermaals dat iemand de correcte schakelaartjes niet vond en een hele wijk voor drie dagen in het donker zette.
Toen de situatie eindelijk terug normaal werd, vonden de idioten van de elektriciteitsmaatschappij dat het tijd was om een stuk van het net te moderniseren en zo zat onze fabriek nog eens vier dagen zonder stroom terwijl in de rest van de stad vreugdedansjes werden uitgevoerd.
Een week geleden ging de boel weer twee of drie keer plat op twee dagen en - altijd een luis in de pels geweest - pakte ik de telefoon en riep onze vrienden tot de orde.
"Ja meneer, we beginnen weer met besparingsrondes," klonk het opgewekt, alsof mijn gesprekspartner blij was met wat ze nu weer voor elkaar gekregen hadden.
Toen ik argumenteerde dat Arusha weer in duisternis zou gehuld worden, vertelde de andere kant van de lijn me troostend dat het hele land dit voorrecht genoot.
We raakten er niet uit.
De klant die wil waar TANESCO voor betaald wordt; de werknemer die vindt dat we al blij mogen zijn elke keer we uberhaupt stroom hebben.
De klant gezien als het noodzakelijk kwaad; het doet me denken aan Belgische postkantoren van 25 jaar geleden.
Onze vrienden van de reus op lemen voeten hebben hun nieuwe plan deze week voorgesteld in het parlement en tot hun totale verbijstering werd het nog eens afgeschoten ook.
Om wat meer inkomen te genereren had de wiskundeknobbel van de club bedacht de prijs per KWH van 195 naar 491 TSHS te brengen.
Een prijsstijging maal twee en een half; dat moet kunnen dacht ook onze minister van energie.
Dat dit een nationale prijsstijging voor alle producten met zich mee zou meebrengen, daar had niemand bij stilgestaan. Dat de nationale economie tot stilstand zou komen door de daling van productie, de toemame van werkloosheid en de daarbij horende daling van koopkracht, dat alles was van geen tel.
Meneer TANESCO had zijn simpele rekeningetje gemaakt en dat was dat...
En zulke hersendode, geparachuteerde maatpakken moeten dan 1 van de belangrijkste pijlers van dit land in stand houden.
Intriest...
2 opmerkingen:
Het gaat wel goed in TZ hoor ik.Troost je jan, hier is het het zelfde verhaal.
Groeten een rupsje.
Dit is er een voor het hoofdstuk: "Waarom niet Tanzania, daarom niet Tanzania".....
Een reactie posten