EEN UNIEKE ROAD TRIP (DEEL I)

Met toch wat reiservaring achter de kiezen dacht ik dat deze heel speciale gelegenheid om New Mexico verder te verkennen ook wel een makkie zou worden.
Helaas kon niets me voorbereid hebben op wat komen zou...

In onze tijd waren ouderavonden op school nog gepland op een avond maar nu moest de school van Maya en Enzi zelfs twee dagen dicht zodat we met de leraressen konden praten over de vooruitgang van de jonkies.
Tel daarbij dat Mimi de daaropvolgende zaterdag en zondag moest werken en ik vatte - ietwat overmoedig - het idee op om op road trip te gaan met een 1-jarige baby en twee gangsters met ongebreidelde energieniveaus.

Ik maak er nu ook een sport van om tot het uiterste te gaan in prijsonderhandelingen aangezien de Amerikaanse economie zich hier prima toe leent.
Na enig vergelijken boekte ik een middenklasse gezinswagen voor vier dagen en inbegrepen in de service was een taxidienst die me thuis oppikte om de auto te gaan ophalen.

Eenmaal aangekomen op het bedrijf, kreeg ik een luxueuze minivan aangeboden -'of ik daarmee akkoord kon gaan', was de voorzichtige vraag - en toen de eindafrekening werd gemaakt, bleek dat ik nog wat extra korting kreeg en €48 ofte €12 per dag zou betalen om rond te sjezen in hun topmodel.
.

De trip begon alvast heel goed.

...om rond te sjezen in hun topmodel dat dan ook nog

spraakherkenning had...

(of anders duwde ik wel op het juiste moment op de 

afstandsbediening)

Na enig opzoekingswerk zou onze eerste halte Kasha Katuwe Tent Rocks worden, het Amerikaanse equivalent van de turfsteenrotsen in Cappadocië. 

Tent Rocks in New Mexico

de rotsen van Cappadocië

Google Maps leidde ons via een wondermooi landschap de bergen in en toen we aankwamen aan de grindweg op een kilometer of vier van de bezienswaardigheid, moesten we stoppen voor een slagboom.

Aangezien onze veiligheid niet kon gewaarborgd worden, vond het Bureau van Land Management het beter dat we ons niet op de ijspiste zouden wagen.

Ik speelde eventjes met het idee om ontdekkingsreiziger te worden maar besliste dan toch maar om de veiligheid van Master Zane niet in gevaar te brengen.

 ... een korte stop aan de grindweg die ons naar Tent Rocks zou leiden in betere weersomstandigheden....

De eerste stop viel in het water door de weersomstandigheden, halte nummer twee aan het Bandelier Monument werd afgeblazen door mijn overmoed.

Had ik nu maar volgetankt bij het vertrek, dan had ik dat vervelend knipperende lichtje niet hoeven te zien terwijl we ergens in het midden van nergens aan het rondtoeren waren.

Ik speelde op veilig en reed naar Los Alamos waar we tankten  en doorreden naar onze bestemming voor de nacht.

Toen we kinderen waren en Koiboi en Iediaan speelden, had ik nooit durven vermoeden dat ik ooit nog Buffalo Thunder zou intypen in mijn smartphone.

Denk enorme vlakten, een stampede indrukwekkende bizons en daarrond een team van Indianen die de kudde naar een vernauwing tussen de rotsen dreef.

Niets van dit alles want Buffalo Thunder was een casino annex hotel.

Je mag zeggen wat je wil van het geblondeerde wicht Paris Hilton maar hun keten heeft de zaakjes goed op orde, temeer daar we onze kamer helemaal gratis hadden kunnen boeken in de ijdele hoop dat we ook wat centen zouden verteren in de goktent.

In plaats daarvan gingen we zwemmen in het ietwat bombastische zwembad...

...om daarna aan te vallen op het buffet (dit wel te betalen) met een ongelimiteerd aantal bordjes krabbenpoten op donderdag. We hadden het getroffen.