Keihard kapitalisme - winstbejag zonder enige remmen - is nog meer dan vroeger aan een opmars bezig en dat mocht ik in de laatste drie weken ervaren.
Op mijn rekening in de USA waren centen gestort door een investeerder en die moesten naar Tanzania overgeschreven worden want er moet tenslotte betaald worden voor dit mooi bedrijf dat ik nu run.
In de US had ik een dollarrekening waarvan ik al overgeschreven had naar een dollarrekening in Oost Afrika dus zo moeilijk kon het allemaal niet zijn.
Behalve dat het wel moeilijk was...
Iedere keer ik probeerde over te schrijven, kreeg ik een foutmelding die zei dat ik misschien in een andere munt kon betalen.
Erg verstandig klonk dat niet want dan zou ik een flink bedrag van dollars naar Tanzaniaanse Shillings wisselen om daarna die Shillings weer in dollars om te zetten. Twee keer wisselkoersen en ik dacht dat ik er toch wel misschien twee of driehonderd dollar zou aan verliezen.
Dus belde ik de bank want emailen dat bestaat niet meer.
Je praat met iemand en op die manier heb je geen bewijs achteraf wat daar allemaal besproken is.
De mevrouw was afkomstig uit South Carolina en in het bezit van een zwaar zuiders accent maar ik begreep er toch voldoende van om te beseffen dat deze Einstein me net dat truukje zou aanleren. Namelijk twee keer de wisselkoers aanrekenen en daar zou de bank blij mee zijn.
Ik dan weer wat minder.
Ik protesteerde heftig maar - volgens deze professionele mevrouw - was dat de enige manier om mijn centen naar hier te krijgen.
Tja, als een expert van de bank dat zegt, dan geloof je dat op de duur dus ik schreef het bedrag over terwijl zij met me aan de lijn bleef.
Het lukte en zie je wel en dat is de enige mogelijkheid en alles goed en iedereen blij.
Tot ik de dag erop mijn Tanzaniaanse rekening bekeek.
Er was $3.148,50 dollar blijven hangen aan de wisselkoers.
Ik slikte eventjes en slikte toen nog een paar keer want dat was toch wel heel veel geld om kwijt te spelen op een simpele overschrijving.
Dus belde ik de bank en daar werd me gezegd dat ze een email zouden sturen naar de bank in Tanzania.
"Dat zal je gedacht hebben," zullen ze wel gezegd hebben in Dar Es Salaam, "als jij dat twee keer wil omwisselen, dan kost je dat flink wat want die computer die rekent natuurlijk ook niet gratis."
Een week later belde ik terug naar Bank of America waar ze me wisten te vertellen dat er inderdaad een goeie $3.000 minder in Afrika aangekomen was dan er in Amerika vertrokken was.
Op mijn vraag hoe het nu verder moest, bleek dat ik geduld moest hebben.
Er zou nu namelijk een nieuwe email vertrekken om te vragen of ze dat hele gedoe van wisselkoersen niet gewoon konden vergeten. Gewoon allemaal een beetje lief zijn voor elkaar.
Ik liep zeven dagen stijf van de zenuwen, belde opnieuw en kreeg de melding dat Tanzania niet wilde meewerken aan liefdadigheid.
Ik begon de mevrouw aan de telefoon te bewerken met schuldgevoelens maar zij hield vast aan het feit dat ik op die wisselkoersknop had geduwd en dat het bijgevolg mijn verantwoordelijkheid was.
Ik kon geen kant meer uit en toen hoorde ik mezelf vragen of ze me een contact kon geven van bevoegde diensten buiten de bank zodat ik klacht kon indienen.
En letterlijk in een fractie van een seconde begon mijn gezelschap een ander script af te lezen.
Ze stelde voor dat ze het naar het volgende niveau zou brengen en dat haar manager me binnen de 24 uur zou terugbellen.
Een kwartier later kreeg ik telefoon van Dwayne. Eerder een naam om bij McDonalds hamburgers te bakken maar daar kon Dwayne zelf niets aan doen natuurlijk.
Dwayne verontschuldigde zich uitvoerig en vertelde me dat hij ondertussen opdracht gegeven had om het verschil onmiddellijk op mijn Amerikaanse rekening te laten storten.
Waar het dus op neer kwam, was dat Bank of America meer dan $3.000 verlies wilde maken om ervoor te zorgen dat ik geen verdere stappen zou ondernemen.
Wat er achter zat, dat begrijp ik zelf niet, maar de dag erop stonden de centen wel netjes op mijn rekening.
Ikke blij maar wel nog meer zeker dan vroeger dat het boeven zijn. Allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten