Op maandagochtend lieten we de drukte van Arusha achter ons, samen met het spuuglelijke Cultural Heritage en als er 1 reden is waarom ik graag in deze stad woon is dit het wel: tien minuten later reden we door Maasai land, we zagen de boma, de typische hutjes met een bescherming van doornstruiken tegen hyena en andere rovers, we zagen mevrouw met het water en de herder die zijn koeien tussen de laatste droge sprietjes liet grazen.
Iets voorbij Makuyuni kwamen we in het land van de baobabs. De duizenden jaren oude apenbroodbomen groeien uiterst langzaam uit de zaadjes die verspreid worden in de mest van olifanten.
We sloegen af richting Tarangire National Park en met Fons en Heidi achterin die als enigen een blanke chauffeur hadden, bewonderden we het prachtige en ruwe landschap.
We zagen waterbuck, arrogant en zelfzeker omdat ze zelden aangevallen worden door roofdieren gezien hun afschuwelijke geur en smaak, zebra stonden als op een plaatje in het water en als verdere opwarming zagen we ook nog giraffe en impala.
Toen was het tijd voor de lunch.
Damascus, mijn favoriete tent in Arusha, had er iets moois van gemaakt.
Tot grote jaloezie van onze mede-picknickers haalde we bakjes, potjes, flessen en sausjes uit en genoten we van een fantastische maaltijd terwijl Heidi alle sukkels rondom ons hartelijk uitlachte...
..Op maandagochtend lieten we de drukte van Arusha achter ons...
...samen met het spuuglelijke Cultural Heritage...
...reden we door Maasai land, we zagen de boma, de typische hutjes met een bescherming van doornstruiken tegen hyena en andere rovers, we zagen mevrouw met het water en de herder die zijn koeien tussen de laatste droge sprietjes liet grazen...
...We sloegen af richting Tarangire National Park...
...iets voorbij Makuyuni kwamen we in het land van de baobabs. De duizenden jaren oude apenbroodbomen groeien uiterst langzaam uit de zaadjes die verspreid worden in de mest van olifanten...
...en met Fons en Heidi achterin die als enigen een blanke chauffeur hadden...
...We zagen waterbuck, arrogant en zelfzeker omdat ze zelden aangevallen worden door roofdieren gezien hun afschuwelijke geur en smaak...
...zebra stonden als op een plaatje in het water...
...en als verdere opwarming zagen we ook nog giraffe en impala...
...Tot grote jaloezie van onze mede-picknickers haalde we bakjes, potjes, flessen en sausjes uit en genoten we van een fantastische maaltijd...
...terwijl Heidi alle sukkels rondom ons hartelijk uitlachte...
1 opmerking:
fijn om Heidi nog eens te zien..
Een reactie posten