Aan bijnamen heeft deze stad van leeg vertier geen gebrek.
We reden Las Vegas binnen en werden onmiddellijk geconfronteerd met een bepaald onderdeel van het entertainment toen Maya vroeg met welk speelgoed volwassenen dan wel speelden terwijl ze naar de grote winkel van Adult Toys wees.
Verzin zelf uw antwoord; het zal ongetwijfeld beter zijn dan het mijne...
Een road trip is iets anders dan een snoepreisje en daarom waren onze goedkope overnachtingen geboekt in Circus Circus; een gigantisch hotel met het tema.... ja dus.
Dertig incheckdames en -heren waren hard aan het werk om honderden bezoekers in de juiste kamer te boeken. Er waren Chinezen, gesluierde moslima's uit de Golfstaten, Indiers; kortom iedereen vond dat dit de plaats was om wat plezier te beleven.
Onze kamer, hoewel net en ruim, had voor 1 keer geen microgolfoven en koelkast.
De boodschap was duidelijk: niet in de kamer blijven en buiten je centen gaan spenderen.
We verdwaalden in het enorme gebouw tussen de duizenden en duizenden rijen gokautomaten en vonden uiteindelijk een sandwichbar waar de prijzen ongeveer het dubbele waren van Albuquerque.
Niet gokken en toch je geld verliezen, ik vond ons verblijf leuker met de minuut....
Te laat ook hadden we een rugzak-draagframe voor kleine Zane besteld voor ons vertrek thuis en dus hadden we het laten opsturen naar de Circustent waar we nu logeerden,
Toen ik ging informeren, werd me ook gezegd dat de afhandeling $7 zou kosten. Afhandeling betekende hier 'je omdraaien, die doos vastnemen en aan mij overhandigen.'
'Geld moet rollen," was duidelijk het motto in Las Vegas.
We gingen wandelen, passeerden de Eiffeltoren (Paris Las Vegashotel) en gingen toen op speciaal verzoek van Maya op de koffie bij Julius in het Caesar's Palace.
We wandelden tussen geschilderd marmer door oud-Romeinse straatjes - waarom nog naar Europa reizen als je het allemaal in Las Vegas kan zien, dachten de Amerikanen rondom mij - en belandden in een opstootje van duwende mensen toen Mike Tyson was gezien in een exclusieve winkel.
We baanden ons een weg naar de eerste linie, enige sensatiedrang hoort in dit land, en zagen de etalage van de winkel waar de ex-bokser was binnengegaan.
Toch maar besloten geen foto te nemen van de vitrine....
Om vier uur 's nachts besloot baby Zane dat het tijd was voor een klein feestje. Hij bleef maar lachen en brabbelen dus kleedde ik me aan en ging met hem op verkenning door het hotel dat nu wel ongeveer leeg moest zijn.
Ruw geschat werd op een derde van de machines nog altijd gespeeld. De geldstromen in dit verloren gat in de woestijn moeten niet te vatten zijn.
Ik bespaar u verdere details maar we vulden, tot grote vreugde van Mimi en de kinderen twee volle dagen in deze tempel van verderf en uiteindelijk kwam "Leaving Las Vegas", maar dan in een veel gezondere toestand dan de onvolprezen Nicolas Cage was gedurende het grootste gedeelte van de film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten