WHATSKEBEURT (DEEL V)

 Ik was acht jaar niet op safari geweest en laat dat nu mijn favoriete tijdsverdrijf zijn in Afrika.
Dus ik stapte in mijn splinternieuwe Toyota van 2001 en gaf het ding de sporen.
Via de nieuw gebouwde ringweg (geen verkeer maar wel veel politie dus het schiet niet op) kwam ik op de weg naar Moshi terecht en een paar kilometer verder sloeg ik linksaf, de steile hellingen van Mount Meru tegemoet.

Daar ligt Arusha National Park, een alleraardigst parkje dat gekend is om zijn zwart-witte Colobus - en zijn Blue Vervet monkeys.

tja, ik moest een stockfoto nemen.
Daarover later meer...

Ik kan het ook niet helpen.
The Almighty was tripping on 'shrooms I would think...

Er stonden twee Tanzaniaanse jongens voor me in het verder lege kantoortje en daarom duurde het drie kwartier voor ik mijn ingangsticketje had.
Haast maken bestaat niet in Afrika en al helemaal niet in deze achterhoek, zoveel was wel duidelijk.

Ik betaalde $70 om door het park te rijden en na zestig kilometer in de regen besefte ik dat ik $35 per Colubus monkey had betaald. Mooie foto's maken, lukte dan nog niet eens...

Ik zag Waterbuck (naar het schijnt smaakt het zo slecht dat roofdieren er niet eens aan beginnen), bavianen en veel, heel veel flamingo's maar echt tevreden over mijn eerste safari was ik niet...

Terug in Arusha zocht ik Erik Mkubwa op.
Nog altijd op zijn vertrouwde stekje in Sakina Lounge had hij groot nieuws voor me.

We kenden elkaar van bij Via Via waar ik werkte in 2006 en hij een regelmatige klant was.
Ook in Via Via werkte de altijd vrolijke en vriendelijke Zaina.
Erik was tegen Zai aangebotst een paar dagen terug en had haar nummer.

We belden haar en - dit is Afrika - Zaina zou niet naar huis gaan om voor de kinderen te zorgen (haar zus was in de buurt dus dat was zo geregeld) maar stapte op een motorfietstaxi en kwam ons vervoegen voor een Bitter Lemon (Moslima en zo).
Het was fantastisch mijn vroegere collega terug te zien en we praatten uren met zijn drietjes...

Zaina had dan weer het nummer van Ombeni, een kleurrijk figuur, ook al van Via Via en die ging ik deze ochtend bezoeken.
Via goeie vriend Jokke in Mauritius had ik ook de naam Marthe Bijnens binnengekregen en - nadat ik enige tijd met Ombeni en zijn Vlaamse vriendin had doorgebracht - bleek dat Ombeni en Marthe dus een stelletje waren.
De wereld zit vol verrassingen...