Het is koud in Arusha.
Grijs en nat.
Bewolkt en deprimerend.
In de namiddag klaart alles op en wordt de lucht weer staalblauw. 's Ochtends staan alle wegen blank en spuit het water uit de riolen die de tropische buien niet meer kunnen slikken.
Na een uur of drie harde afrikaanse zon ziet alles er weer volledig droog uit.
De uren waarop ik de Antichrist, mijn nukkige motor, gebruik zijn natuurlijk ook de uren waarop de regen naar beneden gutst...
Ik heb meer douches genomen in de laatste drie dagen dan in de rest van mijn leven...
Vandaag zei Zena, de altijd goedgemutste poetsvrouw weer iets met afrikaanse inslag. Iedereen loopt overal binnen met modderschoenen en Zena probeert wanhopig de hele tent netjes te houden.
"Wat een regen," verzucht ik. "Ach," antwoordt Zena laconiek, "dan is er tenminste geen stof..."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten