Enige tijd geleden raakte ik helemaal verdwaald in "Cutting voor Stone" van Abraham Verghese (vertaald in het Nederlands als De Heelmeesters).
Het boek beschrijft de levens van tweelingbroers tegen de achtergrond van een snel veranderend Etiophie.
Een broer wordt als bij toeval een specialist in de behandeling van fistula's, een gegeven dat helaas nog altijd teveel voorkomt in ontwikkelingslanden door gebrek aan voldoende hospitalen en medische kennis.
Tijdens de verkoop van al wat we niet zullen meenemen naar Vietnam, achtten we het ook wijs het kippenhok met de bijhorende kippen van de hand te doen.
Al bij al een heel gedoe om die zooi door de scanner te krijgen.
Vorige week belandde bedaarde Australische Andrew in onze tuin en terwijl we met een mannetje of zes het kippenhok probeerden uit de grond te krijgen, praatten we wat heen en weer.
Nu heb ik het niet zozeer op de "witte Messiahs" die arme zieltjes komen winnen terwijl ze zelf hun acht kinderen naar de International School zenden, twee keer per jaar naar de States vliegen en voor de rest volop genieten van wat hun kerk in het thuisland allemaal op hun bankrekening overmaakt.
Het plaatje klopt niet en ik vind het behoorlijk schijnheilig.
Toen Andrew vertelde dat ie missionaris was, gingen de alarmvlaggen gelijk de hoogte in.
Zijn vrouw was de dochter van missionarissen en ik begon al ernstig te vrezen dat onze kippen elke dag aan de Vespers en het Sermoen zouden onderworpen worden ter eer en glorie van de Almachtige.
Andrew was een chirurg die na twaalf jaar Etiophie nu al vier jaar in Arusha werkte, Hij en zijn vrouw waren beiden vrijwilligers wat betekende dat ze helemaal niets werden betaald en dat ze zelf maar moesten zorgen voor sponsering van mensen die het mooi vonden wat ze deden.
Samen hadden ze een zoon van 8 en eentje van 4 en hoe het verder moest met onderwijs, dat wisten ze niet.
Het lokale net is beneden alle peil en de internationale scholen zijn schrikbarend duur,
Met het ouder worden, begon ie ook wat na te denken over pensioensparen want dat had ie nog nooit eerder gedaan.
Ik hoorde wat bitterheid in Andrew's stem toen ie het had over zijn vroegere studiegenoten die nu een luxueuze villa van een miljoen dollar afbetaald hadden.
Toen Andrew daarna vertelde dat ie eigenlijk alleen op fistels opereerde en die techniek verfijnd had in Etiophie, gingen mijn gedachten natuurlijk onmiddellijk naar De Heelmeesters.
Bleek dat de auteur van het boek Andrew veelvuldig had geconsulteerd over de technische kant van de operatie. Als dank had Andrew het boek gekregen maar aan lezen was ie niet toegekomen; daar had ie het te druk voor.
Hij is nu in Kenia waar al 120 vrouwen op de wachtlijst staan en vliegt daarna de helft van Afrika door om trainingen te geven.
Andrew en Stephanie, een koppel om naar op te kijken!!
1 opmerking:
Mooi om deze laatste dagen op het Afrikaanse continent nog zo'n bijzondere mensen te ontmoeten.
Een reactie posten