Begrijp me niet verkeerd, op vele vlakken staan we mijlenver voor en het is logisch dat we deze kennis ook delen met landen die hierin nog achterop hinken.
Of die aanpak altruistisch is of op winst is gebaseerd, doet er niet toe zolang zoveel mogelijk mensen maar kunnen genieten van die bepaalde vooruitgang.
Het is nog altijd schrijnend te zien hoe een ziekte waar je in Belgie niet van op kijkt, toch mensenlevens kan eisen in andere streken.
Ook ons onderwijs heeft een basis van eeuwen en staat ongetwijfeld mijlenver voor op wat ik zie in Tanzania en Vietnam.
Waar het mij om gaat in deze post, zijn onze normen en waarden die we willen gaan uitdragen.
Wie zijn wij dat we er zo zeker van zijn dat onze evolutie daarin de enige juiste is en dat die ook moet toegepast worden in andere streken?
Waarom hebben wij de arrogantie om mensen uit landen die ons met grote stappen inhalen te gaan vertellen hoe het nu allemaal precies moet?
Neem nu het homohuwelijk dat - eindelijk - ook gelegaliseerd is in de Verenigde Staten. Mooi voor landen die er klaar voor zijn maar moet dat dan ook gelijk bij iedereen op hetzelfde moment door de strot geduwd worden?
Oeganda met oude krokodil Museveni aan het roer heeft het er zo niet op begrepen en hopla, daar gaat het vermanende vingertje al in de lucht.
Dat onze ex-militair het niet zo erg nauw neemt met mensenrechten en nu ook homofielen in het vizier neemt, is verwerpelijk.
Dat de Westerse wereld Oeganda het mes op de keel zet en ze Het Licht wil laten zien door te dreigen met stopzetting van ontwikkelingssteun is al even onbegrijpelijk en heel erg paternalistisch.
We praten tenslotte over landen in ontwikkeling.
Gun ze dan ook de tijd om tot nieuw inzichten te komen zonder dat wij een tweede golf missionarissen willen zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten