Het hele proces dat eigenlijk een toonbeeld van democratie zou moeten zijn, hangt nog altijd met wat haken en ogen aan elkaar maar het is tenminste al een stap vooruit.
Om het hele verhaal in een iets wijder perspectief te zien, moeten we eerst terug naar 1947 toen Aung San, een man met een sterke wil en een nogal explosief karakter, onderhandelde met de Britten over de onafhankelijkheid van Burma en uiteindelijk zijn slag thuis haalde.
De groepering die hij voordien oprichtte werd de basis van het huidige leger.
In datzelfde rampzalige 1947 was het verhaal van Aung San alweer uit want hij werd vermoord door zijn rivalen.
Exit papa maar entry van de dochter die op dat moment amper twee was. De moeder werd ambassadrice in India en Nepal en dochter Aung San Suu Kyi genoot een goede opleiding, had een talent voor talen en ontmoette mensen van allerlei slag en soort.
Ondertussen had het Burmese leger besloten dat zijzelf de beste partij waren om het land te leiden en Burma werd een geisoleerd land op de wereldkaart en werd met ijzeren hand geregeerd.
Daar was Aung San Suu Kyi dan weer niet mee akkoord en zij besloot onder andere tot de oprichting van de National League for Democracy, een partij die het volk een stem wilde geven.
In 1988 ging The Lady zoals Aung San Suu Kyi hier zo respectvol wordt genoemd, terug naar Burma om voor haar zieke moeder te zorgen.
In 1989 werd ze omwille van haar politieke activiteiten onder huisarrest geplaatst.
Haar Britse echtgenoot kon zo nu en dan eens op bezoek komen en toen hij in 1995 Burma verliet, was dat de laatste keer dat man en vrouw elkaar zouden zien.
De echtgenoot stierf twee jaar later aan kanker en, ondanks smeekbedes van Koffi Annan en Paus Johannes-Paulus II, werd hem geen toelating gegeven om naar Burma af te reizen aangezien het leger aangaf niet de faciliteiten te bezitten om in te staan voor zijn medische conditie.
In plaats daarvan spoorden ze The Lady aan om naar de UK te vertrekken.
Waren ze in 1 keer van die luis in de pels af.
Aung San Suu Kyi weigerde echter omdat ze wist dat ze nooit het land opnieuw zou inraken.
Van de 21 jaren na 1989 tot haar volledige vrijlating in 2010, verbleef The Lady er 16 onder huisarrest en toen een cycloon het dak van haar huis afblies, leefde ze de laatste twee en een half jaar zonder elektriciteit want een generator stond niet op het militaire budget in die jaren....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten