LENTESCHOONMAAK

Lente wordt het wellicht nooit in Myanmar.
De temperatuur gaat zo een beetje heen en weer tussen een overmaatse pizzaoven en een sauna op volle kracht, dus de lenteschoonmaak dient te gebeuren onder moordende temperaturen.

Het stoorde me al eventjes dat we sinds Tanzania meer dan 100 kartonnen dozen verzameld hebben met allemaal min of meer onnodige rommel en ik achtte de tijd dan ook rijp om schoon schip te maken toen onze woonkamer overspoeld wordt met een containervracht vol stoffige onzin.

Een slankere en veel jongere Jan ging jaren aan een stuk op zaterdagochtend met de bus naar Brugge om te schaatsen en als getuigenis daarvan zeulde ik in de tropische klimaten van Tanzania, Vietnam en Myanmar een paar kunstschaatsen en een paar ijshockey's mee.
Ze zijn na 32 jaar vandaag officieel bij het vuilnis gezet en ik vraag me af wat de ophalers morgen zullen denken.
Traditiegetrouw snuisteren ze net ietsje meer door het afval van een expat -je weet nooit dat er iets te halen valt - maar wat ze met die schaatsen aanmoeten, zal wellicht hun petje te boven gaan...

Waar ik dan weer geen afscheid kon van nemen, zijn honderden kilo's boeken en CD's terwijl we toch allemaal aan Kindle verslingerd zijn (behalve ik dan) en al mijn CD's op mijn laptop staan.
Maar wat doe ik er hier mee? In een stad die zo ver verwijderd is van de cultuur die ik ken?
Gooi ik die tallloze uren lees- en luisterplezier achteloos weg? Maak ik er nog een paar dollar van bij een leesverslaafde Nederlander?
Ik weet het niet dus ik heb alles maar weer netjes ingepakt voor een volgende verhuis.

Ik pakte ondertussen ook heel wat nostalgie uit.
In 1992 startte ik De Kokodril op in Gent en in 2014 liet ik de originele verlichting van de zaak achter, ergens in een plafond in Njiro, Arusha.
Wat elke verhuis overleefd heeft, en waar we nog elke dag gebruik van maken, zijn spaghettikommen, bestek en lasagneborden.
Daar horen dan - je bent wat autistisch of je bent het niet - ook de traditionele gerechten in.
Gisteren nog naar de lokale markt geweest om een heerlijk stuk rundsschouder en vandaag rook het hele huis naar stoverij (stoofvlees, stoofsel, draadjesvlees, je kent het wel).
Helaas niet met Leffe en Rodenbach maar wel met de even gebruiksvriendelijke en lokale ABC Stout.

Zaterdag wordt er dan lasagne klaargemaakt op speciale aanvraag van de kinderen die vriendjes op bezoek hebben.

Alles wat materieel is, kan eigenlijk weg, maar die oude gewoontes; die houd ik toch nog even bij...