Na zeven tours op de motor en vijf shuttles tussen Los Angeles en Chicago met een camionette en een aanhangwagen, was het tijd voor iets anders.
Ik heb 47.300 kilometer gereden op vijf maand of elke en iedere dag 315 kilometer.
Ik heb honderdvijftig nieuwe mensen leren kennen - en kende ook hun naam op het eind van de eerste dag - van Argentinië tot IJsland en van Saoedië-Arabië tot Japan.
Ik heb tien nachten in bloody Las Vegas overnacht, zeven keer de Grand Canyon gezien en meer dan honderdtwintig keer een ochtendpraatje gehouden over wat we vandaag wel zouden zienbezoekenpasseren.
Het was allemaal mooi genoeg en dus neem ik vanavond een vliegtuig om de US - toch voor eventjes - te verlaten.
Ik vond een rechtstreekse vlucht vanuit de luchthaven van Newark naar Brussel en daar kon ik wel een paar dagen New York aanbreien want ik was er nog nooit geweest.
Een verslag van een heksenketel, een microsamenleving, een constant gewemel en gewriemel.
Mijn ding niet maar ik heb het toch maar eens gezien.
Niet zeker of ik er ooit nog terug naartoe wil...
De eerste fout die ik gemaakt had, had ik onmiddellijk door toen ik in La Gardia airport in Brooklyn landde.
Voor de goedkoop had ik een hotel geboekt bij de luchthaven van Newark van waar ik naar Europa zou vliegen.
Goedkoper dan in Manhatten overnachten maar waar ik geen rekening mee gehouden gehad, was de prijs voor het transport hier.
Ik zag mezelf niet met drie gigantische koffers van perron tot perron stommelen om de metro, twee bussen en een trein te nemen dus, terwijl het ouwe wijven regende, boekte ik een Uber en gaf ik gelijk het prijsverschil van twee nachten hotel op Times Square uit.
Ik ontmoette een fantastische jongeman uit Bangladesh en we praatten anderhalf uur over de cultuurverschillen die hij ervoer terwijl we traag door het donderdagavondverkeer kropen.
De ochtend erop straalde de zon en, als in een mantra, herhaalde ik wat de receptioniste afgehaspeld had.
Het was haar tienduizendste keer en mijn eerste.
Neem de shuttle naar Newark airport en stap uit aan terminal A, B of C.
Koop een ticketje voor de airtrain dat ook geldt voor de New Jersey Transit.
Neem de airtrain tot aan P4.
Stap uit en neem de trein naar Newark Penn treinstation.
Neem de trein naar New York Penn station.
Waarom ze die alletwee Penn moeten noemen, is me nog steeds een raadsel.
Ik haalde het in één keer, beseft dat ik het prijsverschil voor hotelnacht drie en vier had uitgegeven aan treinticketjes voor de volgende dagen en probeerde dan mijn weg te vinden door het labyrinth dat de metro was.
Uiteindelijk piepte ik opnieuw boven het voetpad dichtbij Zabar's.
Goeie vriendin Barbara die een maand of twee geleden op haar tachtigste overleed, vertelde me altijd vol vuur over de beste joodse ontbijtplaats ter wereld dus dat zou mijn eerste stop zijn.
Ik wrong me tussen ontelbare mensen die het ook onmisbaar vonden maar zij wilden wel zes dollar uitgeven aan een espresso en ik niet dus ik belandde weer op straat.
Mijn volgende bezoek zou het American Museum of Natural History worden samen met vier miljoen andere bezoekers.
Het was allemaal erg veel, de zalen liepen in elkaar over zonder veel duidelijkheid; er waren geen wegwijzers en iedereen deed maar wat dus ik vraag me nog altijd af hoeveel ik eigenlijk gezien heb van het hele museum.
 |
| Deze foto interesseerde me het meest. Jaag een ongoddellijk grote portie heel potente drugs door het neusgat van je makker zodat ie sterren ziet voor de volgende twee weken. Prachtig beschreven door Redmond O'Hanlon in 'tussen Orinoco en Amazonerivier'. Ook mooi dat die preutse Amerikanen des mans balzak en penis niet gecensureerd hebben. Het wordt nog iets met dit land. Misschien...      Ik wandelde terug naar buiten en vond Nathan's (since 1916!!). Helaas was Nathan al lang dood maar ik maakte een praatje met de heel vriendelijke Egyptenaar die in het krappe stalletje werkte.   |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten