Dag drie in New York en het anderhalf uur heen en twee uur terug begon een beetje te wegen.
Niet helemaal goed uitgedokterd, Jan!
Ik besliste nog een flinke wandeling te maken voor mijn laatste dag en startte op Times Square.
Niet helemaal zeker waarom het is wat het is want behalve heel veel billboards en een paar zielig verklede idioten (een te dikke spiderman en een gorilla van drie meter), viel er niet zo heel veel te beleven...
102 verdiepingen hoog en gebouwd in de Art Deco-stijl van de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw, was het het hoogste gebouw in de wereld tot het World Trade Center werd gebouwd in 1970.
Toen die torens dan weer instorten in 2001, werd het Empire State Building opnieuw nummer één tot 2012.
Toen die torens dan weer instorten in 2001, werd het Empire State Building opnieuw nummer één tot 2012.
Gebouwd in 1902 en toen één van de hoogste gebouwen van New York en een typisch voorbeeld van de 'Chicago School' wat inhield dat er een dragende staalstructuur gebouwd werd waarna de muren in een neorenaissancestijl afgewerkt werden.
Door de driehoekige vorm van het strijkijzergebouw werden er onbedoeld sterke valwinden gecreeërd en dachten de bewoners dat het gebouw wel eens zou kunnen instorten.
Door de driehoekige vorm van het strijkijzergebouw werden er onbedoeld sterke valwinden gecreeërd en dachten de bewoners dat het gebouw wel eens zou kunnen instorten.
Gelukkig gebeurde dat niet maar een ander neveneffect was dat de rokken van de passerende dames omhoog werden geblazen.
De plaats werd al gauw berucht om zijn gluurders en politie moest ingezet worden om de orde te herstellen.
Male chauvinist pigs zijn duidelijk van alle tijden...
De plaats werd al gauw berucht om zijn gluurders en politie moest ingezet worden om de orde te herstellen.
Male chauvinist pigs zijn duidelijk van alle tijden...
Niet gepland belandde ik aan de Hudson River waar ik Little Island vond.
Het Engelse woord 'whimsical' is volgens mij speciaal uitgevonden om dit leuke plekje te definiëren.
 |
| En verder ging het, straatje in en straatje uit... |
SoHo (ofte South of Houston street) was de wijk waar de rijke aristocratie woonde.
Elegante gevels en kasseitjes gaven het zijn originele uitzicht waardoor het beetje bij beetje evolueerde tot een buurt waar je enkel duur gerief kunt kopen.
Van high end fashion tot de beste schoenen tot chocolade. Belgische chocolade!!
Voor zij die nog een filmpje nodig hebben tijdens de lange winteravonden, Last Night in Soho (2021) vond ik wel de moeite.
Alleen al omwille van Thomasin McKenzie uit Nieuw Zeeland.
Het was tijd om iets te eten dus ik wandelde naar China Town en waande me onmiddellijk in een andere wereld.
De voetpaden waren ingenomen door groenteverkopers, er werd geroepen en gerocheld en het leek alsof het typische Manhattan plotseling niet meer bestond.
Ik at nog een zeer ongeinspireerd bordje dumplings en zette dan mijn weg verder door het aanpalende Little Italy waar de kelners op de terrassen zich een dusdanig Italiaans macho imago hadden aagemeten dat het haast lachwekkend werd.
De vrouwen werden op een overgalante manier overtuigd om het restaurant met hun schoonheid te vereren terwijl de mannen broederlijk werden aangemaand om de wereld te tonen dat ze succesvol waren en geld hadden. Geld dat in hun zaak moest rollen.
De vrouwen werden op een overgalante manier overtuigd om het restaurant met hun schoonheid te vereren terwijl de mannen broederlijk werden aangemaand om de wereld te tonen dat ze succesvol waren en geld hadden. Geld dat in hun zaak moest rollen.
Voor de laatste keer zette ik het hele transportsysteem in gang. Ik spendeerde de laatste voormiddag in de rust van mijn hotelkamer en vloog dan in zeven uur naar België vanwaar ik dit allemaal schrijf.
België dat ik trouwens binnen twee dagen verlaat voor een nieuw avontuur.
België dat ik trouwens binnen twee dagen verlaat voor een nieuw avontuur.
Daarover later meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten