Ik wandelde een uur naar Battery Park waar drie boten klaarlagen om je voor een flinke prijs naar The Statue of Liberty te brengen.
Ik kreeg folders toegestopt, verkopers sneden me de weg af maar niets hielp want een New Yorker die ik eerder ontmoette, had me verteld over the Staten Island Ferry.
Helemaal gratis en om het half uur vaart deze ferry van Manhattan naar Staten Island en terug.
En belangrijker: er wordt langs het vrijheidsbeeld gevaren...
Samen met achthonderd andere passagiers stapte ik de dubbele deuren door en vol verbazing keek de achrerhoede hoe de eerste honderd idioten een sprintje trokken voor het beste plekje op het dek.
Waar ze niet bij stil stonden, was dat niet iedereen een toerist was en dat de inwoners van New York geen zin hadden om buiten in de kou te gaan staan. Die gingen lekker binnen zitten.
Er was dus plaats zat en we voeren langs the Statue of Liberty waarna iedereen moest ontschepen in Staten Island en de helft, ikzelf incluis, gewoon weer binnen wandelde en opnieuw op dezelfde ferry naar Manhattan terugvoer.
Ook dit steampunk mannetje had de ferry genomen... |
Ik had eventjes pauze gehad tussen al het wandelen door maar nu begon het echte werk.
Aan de overkant van de Brooklyn Bridge lag - niet geheel een verrassing - Brooklyn en daar zou ik King's County Distillery vinden, de eerste producent van whiskey en bourbon in New York sinds de prohibitie, ook al waren ze pas sinds 2010 open.
Ik bleef langs het water verder lopen en merkte al snel dat de brug heel wat verder lag dan ze zelf liet uitschijnen.
Aangezien ik een whiskeytour geboekt had, moest ik die verduivelde brug op tijd over en het was een stuk harder en verder dan ik dacht.
Nog altijd een prachtige brug al bij al.
De brug was geopend in 1883 en was op dat moment de langste ophangbrug met een spanwijdte van bijna vijfhonderd meter.
Prachtig stuk architectuur met heel veel toeristen erop...
Samen met zeven jonge wilden die op vrijgezellenweekend waren, luisterden we naar gids Ethan die het allemaal ook niet zo goed wist tijdens zijn introductie en helemaal de mist inging terwijl we allemaal proestend naar elkander stonden te kijken.
Lichtjes bestoven wandelde ik de zeven kilometer terug naar Penn Station alwaar ik geheel ontnuchterd aankwam.
vooral Chris en ik die met zijn tweetjes aan een tafel belandden... |
...waar er ook proevertjes stonden voor de drie personen die niet waren komen opdagen. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten