Een flink aantal posts terug had ik het over op het verkeerde moment op de verkeerde plaats zijn.
Een idee waar ik me aan vasthoud om overeind te blijven en niet te beginnen piekeren over ieder mogelijk doemscenario.
Sofie, mijn maatje, verjaarde begin februari en kreeg van haar echtgenoot een duosprong aangeboden.
Vanuit een vliegtuig wel te verstaan.
Vanop de keukentafel is dat namelijk veel minder spectaculair...
Het moet haar blijkbaar bevallen zijn want er werd gesprongen in Moshi, het dorpje aan de voet van de Kilimanjaro en wij hoorden Sofie schreeuwen in Arusha, een goeie zeventig kilometer verderop.
Gisteren kwam het ontstellende bericht dat het vliegtuigje neergestort was.
Het ding kreeg motorpech, de piloot probeerde nog Kilimanjaro Airport te halen, maar daar is ie niet meer in geslaagd.
Hijzelf, samen met zijn nieuwzeelandse collega stierven in het vliegtuig.
De man die de duosprong begeleidt en de toeriste liggen gewond in het ziekenhuis.
een hele hele pijnlijke zaak, maar Sofie is er wel nog.
Soms moet je gewoon geluk hebben in het leven.
Daar weet ik alles van...
1 opmerking:
De engelbewaarder van Sofie heeft beter werk geleverd. Hoewel, die van jou heeft wel meer werk verricht.
Brr.
Een reactie posten