Translate

woensdag 29 oktober 2008

LEZEN, SCHREIVEN EN, BIJ UITBRIJDING, ZELFSTANDIG REDENEREN, DEEL II

Dat de iets zelfzuchtiger medemens gaarne gebruik maakt van de onwetendheid van zijn buur, bleek ook hier alweer.
Jimmy had het ongeluk het enige vrije stoeltje naast Kareem te krijgen.
Kareem is een harde werker maar zal zich nooit schamen om op welke manier dan ook hogerop te komen.
Dat bleek al snel toen ik de papiertjes ophaalde. In zijn typische handschrift had Kareem zichzelf twee keer genomineerd als hardste werker.
Of goeiige Jimmy hem dat in het oor gefluisterd had, zal wel altijd een vraagteken blijven maar het typeert wel hoe je hier moet en durft vechten voor je stukje van de koek.
Ook de drie chauffeurs hadden een oplossing bedacht. Alle drie stemden ze voor zichzelf.
Die vlieger ging helaas niet op. De stemmen raakten te verdeeld en misschien hadden ze beter met zijn allen voor dezelfde chauffeur gestemd en dan de buit verdeeld.
Nu eindigden ze helaas elk met 1 stem want de andere werknemers waren duidelijk niet de mening toegedaan dat aan een stuur draaien veel arbeid vereiste.

Uiteindelijk won lieve Esther het pleit. De naaister van het bedrijf is altijd bezig, klaagt nooit en heeft een fantastisch inzicht in haar job.
Iedereen gunde het haar dan ook van harte.

In mijn voorlaatste zin viel het woord "inzicht" opnieuw.
In lang vervlogen posts heb ik het al over logica gehad. In die tijd was ik meer geneigd aan te nemen dat dit talent eigen aan de mens was.
Meer en meer moet ik echter buigen voor de theorie dat deze eigenschap aangeleerd wordt.

Ik liet met spijt in het hart De Kokodril achter na dertien jaar omdat het me gewoon teveel was. Ik had op drukke dagen letterlijk pijn aan mijn hart van de stress.
Hier had ik gisteren dezelfde kramp opnieuw.
Murphy was gisteren alom tegenwoordig. Op de drukste dag van de week waarop we twee trucks uitzenden met tien ton materiaal voor onze veeleisende klanten in de nationale parken, ging het brein van de helft van mijn fantastische staff plat.
De leverancier van gebotteld water had niet voldoende voorraad kunnen brengen, dus had Dorothea, die de drankenbevoorrading dirigeert, al haar resterende water naar 1 kamp gestuurd.
Die zouden alvast tevreden zijn, dacht ze...
Dat de andere gasten en werknemers zouden omkomen van de dorst, kwam gewoon niet in haar op.
Ik merkte het kleine foutje net op tijd op en legde Dorothea uit hoe het in de toekomst moest.
Ze volgde me onmiddellijk in mijn redenering van een gespreide bevoorrading van de laatste flessen maar het was duidelijk dat ze er zelf niet toe gekomen zou zijn.

De chauffeur van de eerste truck was eindelijk klaar met laden en controleren. Tarangire is vier uur rijden en de koelboxen met vlees, vis en ijs en de kartonnen dozen met dure, uitheemse groenten waren blootgesteld aan de loden zon.
Toen bleek dat Dominique, die gisteren de hele dag op een stoeltje had gezeten, nog moest tanken. De pomp is al even kapot en het duurde drie kwartier vooraleer de truck vol was.
Ik had ruimschoots de tijd om de chauffeur uit te leggen dat we dat misschien anders konden oplossen in de toekomst. Tanken alvorens het laden, zou ons een grote tijdsbesparing opleveren. Dominique vond het een ingenieus plan. Ik vond het eerder voor de hand liggend maar we zaten tenminste op dezelfde golflengte.
Steven slaagde er ondertussen niet in om 20% BTW uit de totaalprijs te halen terwijl Kareem prijsvergelijkingen aan het maken was tussen producten waar geen gewicht of merk naast stond.
Een halve dag werk voor niets. Ik haalde de spreekwoordelijke uitleg boven van appelen met peren vergelijken en Kareem beaamde mijn redenering volledig. Hoe hij al drie jaar op die stoel is blijven zitten, is me een raadsel.

Het kostte me een halve avond en drie whisky's in Via Via om in te zien dat ik de zaken op een andere manier moet leiden. Wat wij met ons uitmuntend onderwijs vanzelfsprekend vinden, is hier voor volwassen mensen dikwijls een totaal nieuwe kijk op de wereld.
Ik ga ervoor, vanaf vandaag al. Zonder stress, maar met volle moed.
En Jimmy gaat naar de avondschool.
Dan kan ie volgend jaar voor zichzelf stemmen...

1 opmerking:

Anoniem zei

Tja, voor het zelfstandig redeneren hoef je niet altijd in het verre Afrika te zitten. Kijken we naar onze politici... Maar, al bij al, bij de volgende verkiezingen in Afrika... Jan for President!! Wie stemt mee ?!

Groetjes en kus
Annick & Tibor