Het is lange tijd stil geweest op deze blog en dat doet me verdriet.
In de eerste plaats voor u, lezer, die eens - tussen het vele werk door - weg wil dromen naar uitgestrekte vlaktes, drukke dorpen met kleurrijke en altijd lachende mensen en weidse horizonten.
Op de tweede plaats is het geen goed teken voor de werkdruk die me onverhoeds op de nek is gevallen.
Dat ik general manager stores was, is u bekend van de gedetailleerde uitleg die ik u gaf over een doordeweekse dag op kantoor.
Sinds kort ben ik nu ook manager facilities, wat inhoudt dat ik insta voor een vlotte gang van zaken binnen het bedrijf. We hebben 350 werknemers, meestal zijn er 150 tegelijk in Arusha en facilities zorgt voor thee in de morgen, een uitgebalanceerd middagmaal en een goed onderhouden basis.
Er is de elektriciteit, de reserve generator, toiletten en douches, de nachtwakers met hun honden, het onderhoud van tuinen, gebouwen en omheiningen.
Ik heb alvast een paar extra uren besteld bij Vadertje Tijd om alles af te krijgen.
Werk of niet, mijn eigen leven mag er niet bij inschieten en daarom heb ik me voorgenomen vanaf nu weer wat meer te gaan schrijven.
U mag het eerste stukje vandaag nog verwachten...
All the best vanuit een nog altijd wondermooi Afrika.
2 opmerkingen:
EINDELIJK!!!!!!!!
Ja, ik dacht ook zo.. waar blijven de verhalen. Ik vreesde al dat het werkmonster je in zijn greep had. Doe ons dit niet meer aan, laat je niet vangen door ons Westers ritme, je bent er van weggevlucht remember?
Weer leesvoer, joepie.
Een reactie posten