DE SAVANNE EXPRESS (Sayari - deel III)

Tot mijn grote vreugde had mijn baas me voor het vertrek duidelijk gemaakt dat het lange weekend uitsluitend een plezieruitstap zou worden.
Het sprak vanzelf dat er een rapport met opbouwende kritiek verwacht werd, maar voor de rest werden we allemaal behandeld als gasten.
Daarom stonden in de namiddag de jeeps alweer klaar voor een safari.
Ik ging er graag op in want voor mijn part zou ik elke dag opnieuw door die wilde natuur van Noord-Serengeti rijden.
Op de drie dagen in Sayari ging ik voor meer dan zestien uur op stap met de altijd even enthousiaste gidsen.
Ook Ole Kirimbai was bijna elke keer van de partij. De joviale Maasai die directeur is binnen het bedrijf en door iedereen met veel respect wordt behandeld, is - door zijn twintigjarige carriere als gids - een vat vol anecdotes over het leven op de savanne.
Dat zijn gekwetter daarbij wel eens vermoeiend kon worden genoemd, namen we er graag bij.

Net het kamp uit, ontmoeten we al een giraf die ons met lieve weemoedige ogen aankeek.
We vonden een koppel leeuwen onder een boom. De platte rust was hoogstnodig want het was paarseizoen en gedurende die paar dagen werd niet gegeten, maar alleen aan de bevruchting gedacht.
Het mannetje kweet zich dan ook met strikte precisie van zijn taak. Elk kwartier werd de daad volbracht.
Ook de andere dieren waren zich bewust van hun waarde voor het toerisme.
Op mijn verzoek gingen hyena's en hun mogelijke avondmaal, de zebra's en de elanden netjes op een rijtje staan voor een - al zeg ik het zelf - prachtige foto.
Het enige wat ik niet op mijn toestel te pakken kreeg, waren de wrattenzwijnen - Pumba uit The Lion King -. De kereltjes gaan er altijd met een rotvaart vandoor en toen Estomie, onze gids, mijn vergeefse pogingen zag, zei hij lachend: "de savanne express laat zich niet pakken..."

We reden terug in de richting van het kamp dat gelegen is vlakbij de Mara rivier.
Deze rivier, die iedereen ongetwijfeld al een keer op televisie gezien heeft, is een van de meest spectaculaire plaatsen in de halfjaarlijkse migratie van het anderhalf miljoen wildebeesten.
Het klif is steil waar de dieren oversteken, de snelsten worden door de achteropkomende kudde voortgedreven en de krokodillen, die al weken niets achter de kiezen hebben gehad, wachten ongeduldig in het modderbruine water.
Logisch dat Planet Earth, BBC en National Geographic hier kind aan huis zijn om de meest indrukwekkende beelden te maken...

De zon ging onder zoals dat alleen in Afrika kan en toen reden we terug naar Sayari om onze tent te inspecteren...

...ontmoeten we al een giraf die ons met lieve weemoedige ogen aankeek...


...De platte rust was hoogstnodig...

...Op mijn verzoek gingen hyena's en hun mogelijke avondmaal, de zebra's en de elanden netjes op een rijtje staan...


...dat gelegen is vlakbij de Mara rivier......De zon ging onder zoals dat alleen in Afrika kan...