DE TENEUR VAN DE TELEFOONTERREUR

Naar vaste gewoonte... u kent het promopraatje al, ging ik na het werk gisteren naar Via Via om mijn resistentie tegen malaria op te bouwen.
Philippe, de eigenaar van de tent is een Zwitser en we weten allemaal hoe die knakkers met geld omspringen.
De prijzen van de gin benaderen nu ongeveer die van op de grote markt in Brussel dus om budgettaire redenen ben ik overgestapt op de lokale variant Konyagi.
Het brouwsel is goed genoeg om rioolputjes te ontstoppen (opgelet: niet gebruiken samen met PVC-lijm), voor het ontvlooien van de hond (opgelet: bij contact met de ogen overvloedig met water spoelen en indien nodig een dokter raadplegen) of bij het roestvrij maken van moeren en bouten (opgelet: het dragen van handschoenen wordt aanbevolen).

Bij het lezen van de krant rolde ik eens te meer ongeveer onder tafel.
Een heldere geest bij het bestuur van deze republiek heeft besloten dat alle SIMkaarten moeten geregistreerd zijn voor het eind van het jaar.
Daarom had de regering een volledige pagina afgehuurd in alle kranten ten einde dit heuglijke nieuws te verspreiden onder de bevolking.
Dat er twintig miljoen SIMkaarten in omloop schijnen te zijn, was eventjes van geen belang. Als je je niet op tijd registreerde, werd je lijn gewoon afgesloten; zo simpel was dat.

Ik ben al helemaal geen voorstander van "Big Brother is watching you" maar dit sloeg echt alles.
Er was ook een formulier voorgedrukt dat door iedere bezitter moest ingevuld worden, paspoort foto inclusief.
Het hele project werd opgestart om misbruik van telefoonkaarten te voorkomen.
Nu weet ik uit ondervinding wat verstandige dieven doen met buitgemaakte GSM's. Stap 1 is onmiddellijk het kaartje verwijderen.
Logisch toch, anders contacteert de politie eventjes de telefonieprovider en hebben ze je in geen tijd in je kraag gevat.
Bij de overval in mijn huis, verdwenen zeven mobieltjes; nooit werd ook maar 1 telefoontje gepleegd via de SIMkaarten.
De controlerende mogelijkheden zinden me niet; de reden klopte ook al niet en toen ik tenslotte verder nadacht zag ik het hele idee langzaam wegzinken in een poel van verwarring.

Hoe moest het verder met mensen die leven van een dollar per dag met dat pasfoto-gedoe? Vier dollar uitgeven voor een zinloos project?
Wat te doen met ongeletterde verkopers die een ongeletterde klant aan de deur hadden? Een beedigde klerk aan ieder kioskje posteren?
Wat als je je telefoon eventjes uitleende en net op dat moment gebeurde er iets onvoorstelbaar misdadig via je MSNkaart?

Het hele idee leek me bespottelijk en zinloos, een bananenrepubliek waardig, benieuwd wat we er nog van horen in de toekomst...