Educatie en het belang ervan dus.
Die lieve, kleine roetzwarte snoetjes zijn hartverwarmend.
Met zijn allen deden ze een optocht door de stad op zondagochtend.
Met plezier stopte ik voor de ongeordende optocht en bekeek vertederd door mijn raampje naar de schattige kinderen die met zijn allen ijverden voor een betere voeding op school.
"Dat was belangrijk", bedacht ik, terwijl ik nu al volle vijf minuten naar de niet aflatende stroom mooie meisjes en jongetjes keek,"een gezonde geest in een gezond lichaam, daar kan het land enkel wel bij varen."
"wel heel veel kindjes in Tanzania", vond ik toen ik een kwartier lang aan de kop van een toeterende colonne stilstond..
Na een half uur was ik een hevig voorstander van 100% condoomgebruik bij iedere geslachtsdaad en na drie kwartier kwam de politieagent voor de auto staan omdat de brullende motor van mijn jeep onheilspellend in hoge toeren ging.
Na vijfenvijftig minuten was de weg eindelijk vrij en deed ik nog een ijdele poging om de laatste paar rotkinderen van de weg te maaien.
Educatie, allemaal goed en wel, maar dan liefst in een klaslokaaltje en niet op de openbare weg...
(en nu niet allemaal gaan steigeren, lieve mama's. De laatste opmerkingen waren er enkel op mijn blog een beetje kleur te geven. Ik heb echt geen kindertjes ondersteboven gereden.... of toch niet meer dan eentje)
1 opmerking:
Gelukkig liepen die kinderen, anders stond je daar nog!
Een reactie posten