De chauffeur haalde me inderdaad om acht uur op en ik werd naar het bedrijf gebracht dat om god-weet-welke-reden Mpanda had gekozen als uitvalsbasis.
Op een flinke lap grond stond een welonderhouden en imposant gebouw.
Binnen was alles evenwel leeg.
Zaden waren er nog niet en de machines stonden dof en stil in hun verpakking te wachten op actiever tijden.
De directeur vroeg me niet hoe mijn vorige avond was geweest; ik was tenslotte niet ingehuurd voor emotionele praatjes. Hij maakte een kopje koffie voor zichzelf, vergat mij daarbij en gaf me mijn opdracht.
Kil, afstandelijk, to the point.
Dit beloofde een leuke week te worden...
Om me het werken wat makkelijker te maken, was de fundering al gegoten. Ik bekeek de met beton gevulde geulen en het werd me snel duidelijk dat iemand hier een flink foutje had gemaakt.
Met de plannen erbij kwam ik tot de conclusie dat het hele bouwwerk in de breedte meer dan dubbel zo groot was geworden als op de plattegrond die ik netjes ingescand had doorgestuurd.
Samen met mijn twee helpers, Haji en Peleleza (door mij voor de hele week netjes Vuvuzela gedoopt) begonnen we onmiddellijk de fundering opnieuw uit te hakken.
Herr Ubermensch kwam aangesneld, zijn weinige haren wapperend in de warme wind en ik zag hem denken: "we moesten die soort verpletterd hebben op onze doortocht naar Frankrijk."
Later die dag begonnen we weer aan de opbouw van de verkolingskamer en ik kon op donderdag al vertellen aan mijn medewerkers dat we zowel op zaterdag als op zondag zouden werken, wilden we het hele ding klaarkrijgen.
Om vijf uur kreeg ik een kleine motorfiets zonder remmen tot mijn beschikking en ik tufte de stad in waar ik het onovertroffen Super City Hotel bezocht.
Ik zat er twintig minuten samen met een iel mannetje naar een soapserie uit Nigeria te kijken in een verder lege tent alvorens mijn buurman me uiteindelijk vroeg wat ik wilde.
Hij gaf toe de kelner te zijn maar ik moest goed begrijpen dat de televisie al zijn aandacht opgeeist had en dat multi-tasken nog niet in het woordenboek van Mpanda stond.
Ik ging maar weer vroeg slapen nadat ik een streepje op de muur van mijn tijdelijke gevangenis had gezet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten