Sinds een goeie twee weken is er geen water meer op het bedrijf.
Nu is dat niks nieuws want de vorige keer werd het water afgesloten door de meneer die ons ook de rekening bracht.
Aangezien hijzelf wat vertraging had opgelopen en pas de achtste van de maand langskwam, besloot hij gelijk het water af te sluiten wegens wanbetaling.
Het kostte ons grote moeite de man te overtuigen van het onlogische karakter van zijn daden maar toen we uiteindelijk Adam de stad instuurden om de betaling te regelen en het mannetje op die manier een gratis rit naar de stad kon versieren, waren we weer voor even op het gemak.
Anders was het deze keer.
Er was geen water en ondanks onze smeekbeden aan het hoofdbureau, maakte er ook niemand enige aanstalten om ergens de oorzaak van het onheil te gaan opsporen.
Deze ochtend was ik het zat.
Adam werd erop uitgestuurd en kwam een uur later terug met zes man in de auto.
Vier van hen verdwenen onmiddellijk in de omgeving van ons bedrijf.
Een gratis ritje was het geweest, meer niet.
De twee anderen lokaliseerden de breuk in de leiding op een goeie tweehonderd meter buiten onze poort.
Ik kreeg de rekening voor wisselstukken gepresenteerd en de uitleg was even helder als grof.
"Wil je water, dan betaal je beter. Ik weet ook wel dat dit voor onze rekening zou moeten zijn, maar er is doodgewoon geen geld," aldus de mechanieker die het allemaal al duizend keer meegemaakt had.
We hebben dus betaald - en meteen een email naar de dienst voor watervoorziening gestuurd voor tegemoetkoming.
Voor daar een antwoord op komt, zal er wellicht al veel water naar de zee gevloeid zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten