Bedoeling is om via lezingen meer bewustzijn en kennis te verspreiden over de natuur rond ons.
Mijn vrienden lachten me hartelijk uit toen ik een spreekbeurt wilde bijwonen over mieren in plaats van naar het happy hour af te zakken in 1 van de lokale drenkplaatsen, maar mieren bleken veel interessanter te zijn dan ik had durven dromen en het bezoekersaantal op de maandelijkse bijeenkomsten steeg elke keer.
We hoorden hoe het met de leeuwen was gesteld in de Ngorongoro krater van een mevrouw die er al negen jaar leefde en werkte (halverwege de avond rinkelde een verdwaalde telefoon en klonk "the lion sleeps tonight" door de zaal; de helft van het publiek ging in een deuk, de andere helft snapte al die hilariteit niet).
We hadden Charles met zijn Britse humor die al 20 jaar olifanten volgde in Tarangire National Park; we luisterden naar uiteenzettingen over menselijk en dierlijk gedrag en vorige donderdag moet toch wel de topdag geweest zijn.
Daudi Patterson, een vijftiger uit Amerika die hier geboren is, kreeg meer dan honderd mensen bijeen voor een avondje praten over de Hadza, de laatste jagers - verzamelaars van Tanzania.
Daudi - ooit op kostschool in het verlaten Iramba - leerde de Hadza kennen in de jaren '60 toen ze 1 keer per maand met een redneck oom de bush inreden om een eland neer te leggen zodat de school weer eten had voor de volgende weken.
Elke keer werd daarbij gekampeerd in de buurt van een tijdelijke nederzetting van een Hadza stam en door de jaren bleef Daudi contact houden en steeg zijn bewondering voor deze fiere mensen alleen maar.
De Hadza leven van dag tot dag en nemen enkel wat ze nodig hebben voor die dag. Ze leggen geen voorraden aan, doen niet aan landbouw en houden geen vee.
Er wordt geen belang gehecht aan materieel bezit en alles wordt gedeeld.
Mannen en vrouwen staan maatschappelijk op dezelfde hoogte en dat komt dan weer doordat vrouwen economisch volledig onafhankelijk zijn van die ene bepaalde man waar ze mee samen leven. Ze zorgen namelijk zelf voor vruchten, wortels en zaden en de gemeenschap deelt toch met hen.
De Hadza zijn de enige Afrikanen die nooit honger hebben gekend. Ten eerste omdat ze zo een gevarieerd dieet hebben: meer dan 30 diersoorten en over de 100 planten worden geconsumeerd terwijl andere stammen afhankelijk zijn van 1 of twee gewassen en van koeien, geiten en schapen.
Ten tweede trekken ze verder op de momenten dat de jacht tegenvalt of er meer planten zijn in een andere streek en ten derde - zoals eerder aangehaald - bestaat handel of oppotten niet; alles wordt onmiddellijk gedeeld.
Toen eind vorig jaar de Tanzaniaanse regering een volkstelling organiseerde was het zeer moelijk om alle Hadza samen te krijgen. Er werd afgesproken dat ze met zijn allen naar een centrale plaats zouden komen maar dan moest de regering wel in bavianenvlees voorzien.
Dat zagen de district officers niet zitten en uiteindelijk werd een overeenkomst bereikt door 14 zebra's te jagen.
Het moet een enorme BBQ geweest zijn, daar in de Yaeda vallei!!
Meer informatie: http://www.lightofamillionfires.com/behind-the-scenes/hadza_32/
http://www.dailynews.co.tz/home/?n=24689&cat=home
Tot slot nog enkele prachtige foto's van bezoeker Matthias (met hartelijke dank voor de toestemming)
- klik om te vergroten -
.jpg)
1 opmerking:
WOW ! Meer kan ik niet zeggen...
Een reactie posten