Nog altijd in Mozambique, het land met een heerlijk laid back gevoel.
Het lijkt wel of we ergens aan de Middellandse Zee zitten.
Ik had het in mijn vorige post over de onvriendelijke immigratiebedienden en nu begrijp ik iets beter waar hun achterdocht vandaan komt.
Zet je schrap want het is een zielig verhaal.
Mark Van Dorp, gewaardeerde vriend van bij Fair Trade kwam een dagje later aan dan gepland.
Hij bood zich netjes op tijd aan op de luchthaven van Schiphol maar mocht gewoon het vliegtuig niet op zonder visum.
Er zat niets anders op dan zijn ticket om te boeken en snel snel de ambassade in Amsterdam te bezoeken.
Sinds een paar weken worden geen bezoekers uit Europa zonder visum meer toegelaten in Mozambique. Door de crisis en de groeiende werkloosheid op het Iberische schiereiland landden de Portugezen bij bosjes op hun vroegere kolonie op zoek naar een betere toekomst en de regering van Mozambique verkoos in te grijpen vooraleer het te laat was.
Eigenaardig te zien hoe snel de verhoudingen verschuiven en eens te meer een teken aan de wand over wat Europa te wachten staat.
(Boekingen voor ons guest house kunnen nu gemaakt worden. Verblijf minimum drie jaar, vooraf te betalen...)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten