Bericht van Jan aan zijn mama:
'Goed geslapen, maar elke dag is er wel iets. Een paar dagen geleden totaal klaar voor de revalidatie maar helemaal geen energie. Bleek dat mijn zoutgehalte nihil was. Daarna een paar dagen doodmoe bij elke inspanning en nu mag ik niet buiten wegens dat ultra resistent virus. Ik stel me zo een vraatzuchtig groen monstertje voor. Sms-en is nog steeds erg vermoeiend maar ik heb tenminste contact ...'
Zopas aan mij:
'I just wanna be sedated van The Ramones op de radio. Wat kan het leven toch grappig zijn na 14 dagen morfine. Begin tebeseffen waar ik aan ontsnapt ben. Alles komt terug en we praten er hier veel over. Begin ook in te zien hoe bezorgd iedereen voor me was. Ik kan jullie niet genoeg bedanken voor alle steun. Mijn excuses dat ik niet antwoord, maar dit ding hier is voorlopig het enige contact. Als ik mijn stem terug heb, roep ik wel eens tot daar.'
3 opmerkingen:
Yuphoiyuplahoi,
Dit is allicht het beste nieuws dat we sinds lang hebben gehoord. Den Koko kan zelf weer reageren en dan ook nog op zijn eigen ludieke manier.
We kijken uit naar het moment waarop de schreew van de leeuw uit centraal Afrika tot hier doorklinkt.
Keep on the good works.
jan,
het doet deugd te merken dat je zelf kan reageren. Ik hoop dat het
"leidmotiv" tijdens de Touareg Trail 2005 ; "In Afrika zijn er nooit problemen, alleen maar oplossingen", ook voor jou geldt.
Ik vind het nog altijd jammer dat ik in Noirobi was, terwijl jij in het ziekenhuis lag, maar ik las het nieuws pas in de mail toen ik terug thuis was.
het ga je goed en ik wens je een spoedig herstel, akoenamatata
Paul (en Greet) Dauphinteam 2005
Allez Jan, ge hebt echt al uw best gedaan ginder. Vreet goe! Doe zo voort, 10/10 van de juf! Blijf maar op uw tanden bijten en tot hoors...
Veel succes
Michèle
Een reactie posten