Soms is de uitdaging te mooi om lang bij de risico's stil te staan en moet je gewoon duiken, kop vooruit en het diepe in...
Toen ik in 2005 als per toeval in contact kwam met de organizator van de befaamde Touareg Trail, een rally met 2PK'tjes - eendjes of geitjes zo u wil - en ik een plaatsje als kok kreeg aangeboden, twijfelde ik niet lang en dankzij mijn ondoordachte toezegging had ik het geluk om twee keer de Sahara te doorkruisen in West Afrika.
Het waren onvergetelijke dagen, hard maar uniek en ik denk nog dikwijls terug aan de prachtige avonturen.
Dat het op sommige momenten ook wel een piepklein beetje uit de hand liep, kan je trouwens zien op onderstaande video....
Ook vier Nederlanders maakten deel uit van het zootje ongeregeld.
Vier boerenjongens uit het kleine dorpje Oeken waar zeshonderd man woonde maar waar wel twintig 2PK'tjes rondreden...
De Daltons zoals de jongens gedoopt werden, waren mannen uit 1 stuk. Rene deed de hele rally uit op oerhollandse klompen en toen na twaalf dagen gijzeling door de libische autoriteiten aan de grens met Niger de moraal bij de meesten wel heel erg laag zat, hadden de Daltons maar 1 advies: "als ze ons hier weg willen, zullen ze er ons moeten uit slepen..."
De jongens reden met een Burton, een sportwagentje gebouwd op het chassis en rond het motorblok van een ordinaire geit.
Het ding zag er echt fantastisch uit.
Toen iedereen terug naar Europa vloog en ik achterbleef in Benin met de bedoeling Tanzania met openbaar vervoer te bereiken via Nigeria, de twee Congo's en Angola, moesten alle 2PK'tjes nog naar de haven gereden worden voor zeetransport terug naar Antwerpen.
Zo kwam het dat ik gedurende een weekend grote sier maakte met een blitze sportwagen in Cotonou.
Uiteindelijk belandde het karretje in een container en reisde ik af naar het Oosten.
Vier jaar lang hoorde ik niets meer van de Burton.
Tot gisteren.
Gisteren kwam een delegatie Nederlanders aan in Snake Park, een camping op een kilometer of veertig buiten Arusha.
De deelnemers waren op weg van Nederland naar de wereldbeker in Zuid-Afrika en reden zonder uitzondering met knaloranje wagentjes.
Aangezien de hele troep dezelfde route als ik had genomen toen ik met de motor Sudan en Ethiopie doorkruiste, reed ik 's avonds na het werk tot in Meserani.
Het eerste voertuig dat ik zag was de oranje Burton met de zwarte wielkassen.
Mijn verbazing was groot, zeker nadat ik de vriendelijke bestuurder aangesproken had.
Het betrof hier inderdaad dezelfde Burton maar dit keer met een andere chauffeur.
Ik kreeg het nummer van Martin, de oorspronkelijke eigenaar en ook hij was hoogst verbaasd over dit toeval.
Ik heb maar gelijk afgesproken dat de Daltons naar hier rijden met een paar 2PK'tjes en dat we dan Tanzania maar eens gaan doorkruisen...
2 opmerkingen:
schitterend
Cool ! Jij hebt toch een mooi leven...... ;-)
Een reactie posten