NJAM NJAM IN VIETNAM

Een heel belangrijke post is dit.
Lekker eten staat hoog op mijn lijstje van prioriteiten en het lijkt er (misschien) op dat ik voor de eerste keer in mijn leven "lekker", "veel" en "gezond" zal kunnen combineren.
Stel je voor dat ik eindelijk gewicht zou kunnen verliezen terwijl ik toch nog altijd heerlijk kan eten; dan ben ik gewoon in het aards paradijs aanbeland!

Vietnam heeft duidelijk veel gewoontes van de Fransen - die hier tot in 1945 de plak zwaaiden - overgehouden en overal kan je kikkerbilletjes en pate kopen.
Het meest onrustbarende hierbij is dat de sandwichverkopers aan de kant van de straat hun pate open en bloot in een glazen etalagekastje bewaren en dat we hier dus ofwel te maken hebben met een broeihaard van bacterien ofwel dat de pate zozeer met bewaarstoffen is behandeld dat je hem ook kan gebruiken als rubberen voetmatje aan de voordeur.

Verder heeft Vietnam ook een rijk assortiment aan gebakjes, cakes en chocolades en komt dit alles aan zeer betaalbare prijzen.
Als je van Tanzania komt waar een liter room meer dan €10 kost, dan ben je heel snel een gelukkig man als je zes choux a la creme kan kopen voor een euro.

Kort daarna ben je dan weer een iets minder gelukkig man als je beseft dat het toch niet echt iets zal worden met dat gewichtsverlies.

In de nabije buurt van ons appartement zijn wel twintig eetgelegenheden en ik vraag me ondertussen al af of het niet goedkoper is om elke dag uit eten te gaan.
Bij aankomst krijg je water of jasmijnthee en wordt je glas constant bijgevuld. Een kom rijst kost €0.25 en een gemiddelde schotel met vlees en groenten €3.
Als je daarentegen op het appartement kookt, dan verbruik je gas en heel veel elektriciteit voor de airco (geloof me, het hele appartement wordt een oven na tien minuutjes koken), daarna water en zeep voor de afwas en tenslotte heb je altijd wel wat verlies op de ingekochte etenswaren.
We lossen het nu meestal zo op dat we 's middags terwijl de kinderen op school zijn een typische Vietnamese Pho gaan eten voor anderhalve euro en dat we 's avonds proberen thuis te koken.

Ijs is ook een contstante in de hele eet- en drinkcultuur.
Als je een biertje gaat drinken, komt je glas in een lokale tent gegarandeerd met een enorme ijsblok waar je dan je bier op giet om uiteindelijk iets te drinken dat het meeste weg heeft van gekoelde paardepis.
Heeft de tropische temperatuur er dan voor gezorgd dat je ijsberg smolten is, dan komt er gelijk een hulpvaardige hotemetoot aan die je glas opnieuw torpedeert.
Het zou me absoluut niet verwonderen dat de Vietnamezen de hand hadden in het zinken van de Titanic.

IJs in je smoothie, in je vruchtensap en in je koffie.
De hoofdprijs hierin ging een paar dagen geleden naar het restaurant dat Maya's caramelflan netjes afwerkte met een paar ijsblokjes. Caramel gazpacho, zeg maar....

Met drank hebben ze dan niet zoveel op, behalve dan met bier misschien.
De wijnen in de supermarkt zien er als overschotjes van de Franse markt uit; er zijn enkel een paar Australische wijnen te koop terwijl dat hier toch om de hoek ligt en in een restaurant bestel je een fles ineens of anders een biertje.
Ook whisky, vodka en andere geestrijke dranken worden enkel per fles verkocht.
Het zal logisch zijn dat ik - met een partner die bijna niets drinkt - al eventjes niks lekker meer heb kunnen drinken.

Misschien wordt het toch nog iets met dat dieet....