EROTIEK OF ESTHETIEK?

Sex verkoopt.
Dat staat als een paal...enfin.

Sinds enige tijd lees ik stukjes van de krant op internet.
Bij de hele reeks artikeltjes die rustig opladen terwijl ik verder snuister, is er ook het rubriekje "meest gelezen".
Verrassend hoeveel keer daarin "bloot" of een ander sensationeel en sex-gerelateerd woord voorkomt.
In elk van ons schuilt een gluurder.
Getuige daarvan zijn de talrijke programma's die een inkijk geven op het doordeweekse leven van de buren.
Misschien proberen we op die manier wel in te schatten of we al dan niet zelf normaal zijn.

In Oost-Afrika is zoeken naar sensatie niet geladen met schaamte en gene.
Hier wordt alles wat van de gangbare norm afwijkt, schaamteloos begaapt.
Mensen met wie ik praat, kijken me niet in de ogen maar veeleer zijn ze geinteresseerd in de diepe krater in mijn hals, de getuigenis van Het Incident.
Zo moeten vrouwen met een flinke bos hout voor de deur zich ook vaak voelen, bedenk ik dan.

Het ongeneerd aftasten met de ogen, heeft voor mij ook een groot voordeel.
Zoals beschreven in mijn vorige posts worden hier muurtjes gebouwd en andere muurtjes weer afgebroken.
Dat zware werk van breken en sleuren, mengen van mortel en aandragen van stenen wordt gedaan door ebbenhouten mannen in de fleur van hun leven.
De invloed van de zachte zeelucht zorgt voor een vochtig-warm klimaat en zweten is dan ook een pracht van een beveiligingsmechanisme tegen een te hoge opwarming van het menselijk lichaam.
Iedere man werkt hier dan ook in ontbloot bovenlijf.
Aangezien ik eerder begiftigd ben met een kathedraal van een lichaam dat opgebouwd werd uit de hoekstenen bier, friet en andere caloriebommen, mag ik ze graag bezig zien, de jongens van staal en gewapend beton.

Het zweet gutst van hun pezige lijven en geeft hun hele lichaam een diepe glans alsof iemand ze net in de was gezet heeft.
Met gecontroleerde bewegingen mengen ze zand en cement of dragen ze bakstenen waardoor bij elke nieuwe belasting een andere spier aan het werk gaat.
Ik ga ervan uit dat ik die spieren ook heb, alleen zitten ze bij mij veilig opgeborgen in veertig jaar vet eten zonder veel lichaamsbeweging.

Ik kijk met gekruiste armen en strenge blik toe op de vorderingen.
Dat denken althans de werkers.
In werkelijkheid tast mijn blik de lijnen van hun schouders af, glijden mijn ogen over hun soepel bewegende bovenarmen en bestudeer ik schaamteloos lang hun gespierde vlakke buik.
Het lijnenspel, nog geaccentueerd door het zweet, is van een uitzonderlijke schoonheid en vervult me met afgunst.

Hun hele leven al gaan ze overal te voet naartoe, gebruiken ze hun eigen lichaam als betonmixer, lastpaard of hefboom bij gebrek aan degelijk materiaal.
In samenwerking met een dieet dat weinig ruimte overlaat voor excessen en uitspattingen zorgt dat ervoor dat ze er - zonder uitzondering - gebeeldhouwd uit zien.

Heb ik homo-erotische fantasieen? Ik veronderstel van niet.
Geniet ik ervan zoveel ingehouden kracht en pure schoonheid te bekijken. Zeer zeker wel.
En daar is ook niets mis mee, dacht ik zo....