Als je eigen schrijfsels je beginnen achtervolgen tijdens je dromen, moet er wel iets fout zijn.
Ik vraag me nu de hele tijd af of ik niet te kritisch bezig ben. Ik gooi het misschien allemaal teveel op een hoopje terwijl er zo veel mooie projecten met goedbedoelende mensen zijn.
Ik ontmoette ooit een vrouw die hier al jaren met haar man instond voor de gezondheidszorg in aan afgelegen streek van Tanzania. Soms waren er dokters, via een geldzameling in Europa, soms was er maanden niemand behalve zij twee.
Ze waren zich terdege bewust van het feit dat na hun vertrek - ze waren al een dagje ouder - de hele boel binnen de korste keren zou instorten. Toch bleven ze met opgewekt enthousiasme hun werk verder zetten.
Ze zei me: "zelfs als ik 1 persoon verder geholpen heb, is mijn leven hier niet voor niets geweest."
Wat valt daar tegenin te brengen?
Daarnaast is het heel duidelijk dat het niveau van het onderwijs jaren achterloopt. Er zijn geen middelen en er is geen vernieuwing. Ik heb het nooit meegemaakt maar het zou me niets verwonderen als de kwaliteit van het onderwijs nu in Tanzania die van Europa in de jaren vijftig benadert.
Met zijn honderd in een klasje, bek dicht en luisteren of lijfstraffen...
Ben ik verkeerd als ik denk dat het een goeie oplossing zou zijn te investeren in gezondheidszorg om het heden draaglijk te maken en in onderwijs om de toekomst veilig te stellen?
Met degelijk onderwijs zullen er ongetwijfeld gedreven en grote geesten opstaan. Jonge, enthousiaste mensen die hun land naar boven kunnen stuwen.
Al bij al weten zij best wat hier nodig is...
5 opmerkingen:
Ha die Jan,
natuurlijk zijn er ook veel goede projecten. Ik denk dat het probleem is dat mensen ( de westerling cq de donateur ) bepaalde verwachtingen heeft van de mensen die "geholpen" worden en als die verwachtingen niet uitkomen, wordt er al snel gezegd : "Zie je wel dat het geen zin heeft." Het is dan ook erg moeilijk om van hier uit te bepalen wat "goed" is. Wij betalen al 7 jaar het schoolgeld voor een meisje uit Lodwar, Kenya. Ik ben van mening dat onderwijs het belangrijkste is. Deze jongeren zijn de toekomst van het land en je kunt dan alleen maar hopen dat dit meisje iets goeds doet met haar opleiding. Hopen, dus niet verwachten !!
Het grote probleem met die grote organisaties is dat de mensen die daar voor werken, een leuk baantje hebben met een goed inkomen. Zij willen dit niet opgeven en zullen dus geen projecten hebben waarbij ze uiteindelijk overbodig zijn. Want dat zou toch eigenlijk de bedoeling moeten zijn van "ontwikkelingshulp". In de afgelopen jaren hebben ze de mensen alleen maar meer afhankelijk gemaakt.
Al met al een onderwerp waar je uitgebreid over kunt discussieren maar daar houd ik wel van !!
Liefs, Audrey
Beste Jan, ik wil je even laten weten dat ik met veel plezier je blog lees! je bent een uitstekende afrika-kenner! En als je ooit te veel tijd hebt kun je misschien een boek schrijven? eentje over al je avonturen??
do zo voort....
een vriend van de familie Ellegiers (Mieke zal wel weten wie)
Een boek over al mijn avonturen? Dat mag dan pas uitkomen na mijn dood...;-)
Gisteravond opgeroepen voor dienst. Met mijn volle goesting weliswaar. Ik vertrek binnen een half uurtje naar de Serengeti. Het is hoogseizoen voor de gnoes; per dag worden er zo'n 8000 kalfjes geboren. Indrukwekkend om te zien en een festijn voor alle roofdieren...
Ik hou jullie op de hoogte.
lieve vriend van ons.. wie ben je dan wel?
Ik heb er zo wel een aantal waarvan ik denken kan dat die het is...
Mieke
ja ik wil ook wel eens weten wie die misterieuze vriend is van de familie ellegiers
want heb ook al dikwijls de blog van jan doorgegeven
groetjes caro
Een reactie posten