Net terug in Arusha en er helemaal klaar voor om actief naar werk te zoeken, nu het geestelijk en lichamelijk evenwicht hervonden is, blijkt dat het werk mij gewoon opzoekt.
Vrijdag vertrek ik voor twee maand non stop Zanzibar.
Voor de leken, Zanzibar is een paradijselijk eiland voor de kust van Tanzania, het bestaat enkel en alleen uit parelwitte stranden met scheefgewaaide kokospalmen, meisjes met hagelwitte tanden komen je ongevraagd een massage geven terwijl hun even lieve broers een heerlijke vis opduiken uit het azuurblauwe aquarium.
Tot zover het promo-praatje, ik heb helaas andere katjes te geselen.
Matembe bungalows, in het noordoosten van Zanzibar, is aan vernieuwing toe en ik schijn de uitgelezen persoon te zijn om er op toe te zien dat de juiste kabel op de juiste plaats in de grond verdwijnt, om 's nachts na te gaan of de nachtwakers hun ogen open hebben en tenslotte ook om de race tegen de tijd te leiden met een klad personeel die nog nooit van het begrip deadline gehoord heeft.
Het is regenseizoen, er zijn geen toeristen, de lodge is gesloten en veraf gelegen, het wordt dus tijd voor Ora Et Labora, bid en werk.
Misschien kom ik er heelhuids door, misschien verlies ik alle decorum en kom ik binnen twee maand als een halve wilde terug, we zien wel...
Toch nog een extra pluspunt, er is netwerk voor telefoon en een internetverbinding.
Bel me, mail me, laat me snel iets weten.....
1 opmerking:
2 maanden zwanzibar? Wat vervelend voor je...
Ik leef met je mee.
Een reactie posten