Radeloos heb ik al tientallen flessen in zee gegooid, maar gezien de geringe respons, schakel ik maar over op de zegening van "the online" om u allen in te lichten over mijn leven op een schier onbewoond eiland.
Sinds drie dagen dwaal ik nu rond op Matemwe Bungalows en daar waar er een tijd was dat ik 's nachts wakker schrok, badend in het zweet en met angstige visioenen over mijn leven in afzondering, mag ik nu toch al wel stellen dat ik met een veel veiliger gevoel naar de toekomst kijk.
Het wordt een hectische tijd met heel veel werk en met een ploeg die weer discipline en motivatie bijgebracht moet worden.
Aangezien ik mezelf als Robinson zie, heb ik het hele stelletje dan maar gelijk Vrijdag gedoopt.
Heel makkelijk, blijkt nu al, want als ik roep, staan ze er alle 85.
je leest het juist, er is hier 85 man personeel voor twaalf bungalows en drie luxe appartementen.
Er is een zwembad in twee verdiepingen, waarvan het bovenste overloopt in de azuurblauwe oceaan, vier meter lager, een parelwit strand vol met dhows, eenvoudige vissersboten met een schuin zeil en de bungalows liggen in een fantastische tuin.
De luxe retreats hebben een zwembad op het dak, een eigen strandje, een gigantisch beneden- en bovenbalkon en een prive-butler.
Het staat nu al vast waar ik nog een nachtje of drie blijf, als ik dit alles tot een goed einde breng.
Maar er is vooral werk, veel werk, hopen werk.
En daar ga ik me nu opnieuw aan wijden...
3 opmerkingen:
Werk werk... Ik durf te wedden dat jij geen zondagavond- noch een bijnamaandaggevoel hebt. Amuseer je en ga zeker eens snorkelen!
't Mag ook wel na al die maanden van ledigheid...
Hier schijnt de zon ook. Mooi hoor, van achter het glas van het bureau.
Als het water uit het bovenste zwembad overloopt in de oceaan, ligt het onderste dan misschien onder water? ;-)
Een reactie posten